Plantaardige kipstukjes. Ik zag het laatst aangeprezen staan op een abriposter. Reclame voor plantaardige kipstukjes. Ik vind dat maar verwarrend: is het nu plant of is het toch kip? Of kip die uitsluitend planten heeft gegeten, zoals een maïskip louter maïs eet? En waarom schrijven ze ‘kipstukcjes’ op de verpakking?!
Plantaardige kipstukjes dus. Het komt een beetje zielig over. Van het niveau ‘wil wel, maar kan niet’. Er is niks mis met vegetarisch eten, maar doe dan ook niet net alsof. Ga niet veinzen dat je vlees eet terwijl je op een stuk tofu zit te kauwen. Je noemt niet iets ‘kip’ als er geen kip bij aan te pas komt. Dat is net zo misleidend als destijds de guacamole van de Albert Heijn waar in de verste verte geen avocado bij te bekennen was.
Noem het dan gewoon anders. ‘Klonthompjes van soja met de structuur van spieren’, bijvoorbeeld. Of of ‘sponsbrokjes met de weelderige smaak van gedomesticeerd pluimvee’. Is wel zo eerlijk. Plantaardige kipstukjes zijn als een Jamaicaans bobsleeteam met Milli Vanilli aan boord: goed bedoeld, maar nauwelijks serieus te nemen en ontzettend nep.
