Ze staan weer voor de deur. De feestdagen. Voor de één weken van ellende, voor de andere een genot. Voor mij, voor mij pure extase. De sfeer, de geuren, de muziek, de gezelligheid. Ik geef het toe, ik ben bijzonder kneuterig. Voor de mensen die minder bekend zijn met de term kneuterig;
“Kneuterig: 1) Aangenaam 2) Benepen 3) Burgermannetjesachtig 4) Burgerlijk 5) Bourgeois 6) Gezellig 7) Kleinburgerlijk 8) Kleinhartig 9) Knus 10) Knusjes 11) Kleinburgerlijk 12) Lekker 13) Lief”
Zodra de zomer zijn laatste adem uitblaast, begint het bij mij alweer te kriebelen. De kerst komt er aan! Ondanks dat het dan gemiddeld nog ongeveer drie maanden duurt eer het zo ver is, worden al plannen gemaakt, uitgewerkt, overdacht, aangepast en nog eens overdacht. Alles passeert de revue, ver voordat anderen zich er überhaupt al mee bezig houden.
Vorig jaar echter kon ik mijn ei helaas niet helemaal kwijt met betrekking tot de mogelijkheden van ons nieuwe huis. Ik had maar één kleine boom staan en het kerstdorp ontbrak ook. Het mocht de pret echter niet drukken. We zijn op kerstavond tot laat in de avond bezig geweest ons nieuwe huis slaap-gereed te maken en hebben aansluitend nog de kerstboom opgezet. Heerlijk.
Ondanks dat mijn meisje toen hoog zwanger was, heeft ze op haar knietjes alle dozen met kerstmateriaal leeg getrokken om een blikvanger neer te zetten. Puur en alleen voor onze ogen, want bezoek konden we nog nauwelijks ontvangen in ons renovatieproject.
Maar dit jaar, dit jaar is het begin van vele jaren prachtige aankleding. Een boom van een meter of drie in de woonkamer, een manshoge boom in de eetkamer, een houten exemplaar in de keuken en als het even kan nog een mooie in de voortuin. Het kerstdorp met treinbaan en bergen komt op een prominent plekje te staan, zodat we altijd kunnen kijken hoe de dorpsbewoners gezellig aan het schaatsen zijn of met cadeaus onder de armen een winkeltje verlaten. De kerstdagen en rondom zijn al ingedeeld wat betreft eters, want het mooiste van kerst vind ik toch wel het uitgebreid koken voor een fijn gezelschap.
Ik verheug mij enorm. Het eerste uitje naar de Intratuin staat al gepland en daarvan zullen er nog een aantal volgen. Op naar eind november, om in alle rust de allermooiste bomen te scoren, terwijl de rest nog met zwarte piet in zijn maag zit. “Ik ben Kuinmans en ik ben kneuterig.”
Hier nog een medekerstfan. De kerstfeer is ongrijpbaar. Versier je kamer in september alsof het december is, en de kerstsfeer komt niet. De kerstmuziek wordt alleen maar als irritant ervaren. Onaangedaan kijk je om je heen en je kan alleen maar bedenken wat een gedoe het gaat worden om weer alles op te ruimen.
Kerstsfeer is klaarblijkelijk aan ook andere factoren gebonden dan alleen groen, rood, wit, glitters en lichtjes. Ook de duisternis als je wakker wordt en tijdens het avondeten, de kou en de vatbaarheid voor devotie spelen een grote rol. En overgave. En plotseling komt dan de magie.
Die kan ook komen zonder excessieve decoratie. Tijdens onze eerste kerst in het nieuwe huis hebben we te elfter ure nog een minipotboompje gescoord. De kerstspullen inclusief de boom lagen nog allemaal in de nieuwe berging omdat ik er totaal geen zin in had. En ineens was het kerst. 🙂