Gisteren mijn sociale vaardigheden bijgeschaafd op zo’n verplichte verjaardag. Ik zoek bij binnenkomst altijd een stoel waar ik zo weinig mogelijk oorlog kan veroorzaken. Kwestie van zelfkennis. Meestal zit ik tussen de grappige semi-alco’s die de moed in het leven al lang hebben opgegeven en gewoon hun tijd uitdienen. Van die mannen die nog net hun huisnummer kunnen onthouden.
Alleen gisteren lukte dit niet.
De laatst beschikbare stoel was naast zo’n maatpak met bruine schoenen uit Kuttekoppenexloërveen. Oh my God. Het leek mij het beste om mijn linkermouw op te stropen om mijn Rolex te demonstreren en mijn BMW-sleutel op tafel te leggen. Met het logo naar boven uiteraard. Sta je onmiddellijk met 1-0 voor. En jawel, binnen een paar minuten kende ik zijn complete CV, zijn LinkedIn-adres en zijn golf-handicap.
De man verkocht verzekeringspolissen. Dus ook op verjaardagen. Zijn specialisatie was arbeidsongeschiktheidsverzekeringen. Al snel kwam de vraag: “ben je al ZZP-er of ben je nog steeds zo’n veilige loonslaaf?” Ongeveer een uur heb ik zijn vraag weten te omzeilen, maar deze polis-robot gaf echt niet op. De hofnar gooide er humor in. “Wij noemen een ZZP’er zielepiet zonder pensioen. Haha, snap je hem? ZZP: Zielepiet Zonder Pensioen.
Bij de jarige was het buiten roken. Omdat de kat er zo’n last van heeft. Prima, toch de enige manier om de verzekeringskwal te ontlopen. Althans, dat dacht ik, want zelfs een paar zwarte longen weerhielden hem niet van zijn verkoopmanie. Tsja, ook ik heb mijn ‘breakingpoint’.
“Oké, doe mij maar een AOV-tje van De Amersfoortse, maar dan deze keer zonder verborgen APKB-clausule”. Dat zou hij even opzoeken, want die kende hij niet. “Wij noemen dit de ‘Als u uw Pink nog Kan Bewegen-clausule’. Haha, snap je hem?” APKB: Als u uw Pink nog Kan Bewegen.” Grappige humor hè, van ‘de inkomensverzekeraar’.
© AdRem
