Wat zouden dat voor mensen zijn? Mensen die bij Intratuin een amaryllisbol kopen, voorzien van een harde ondoordringbare laag van was. Geen verpakking die er nog af moet, die korst blijft zitten om de bol hermetisch afgesloten te houden voor de buitenwereld, op een uitsparing voor de bloemstengel na. Ziet er design uit, glanzend en in diverse kleuren leverbaar, dat is nog eens wat anders dan zo’n voddige bruine puur-natuur-schil. En je hebt er vooral geen omkijken naar. Hij hoeft geen grond en water, de bloei schijnt er, naar verluid, niets minder om te zijn, dus een opening in die korst voor de wortels is overbodig. Helemaal gek zijn ze niet, die mensen die zich laten verleiden. Het heeft iets, design meets nature (of echt meets nep). Ergens begrijp ik ze, ongeveer zoals Wilders het gevoel van het volk begrijpt.
Als er toch eens zulke kinderen bestonden, kinderen waar je geen omkijken naar hebt. Kinderen met alle openingen dichtgestopt. Waar geen poep, geen pies, geen braaksel, geen snot, geen kwijl meer uit komt en waar geen moedermelk of babyvoeding in hoeft. Altijd schoon en fris. En die toch net zo schattig lachen, precies op het juiste moment hun eerste wankele stapjes zetten en hun eerste vertederende woordjes brabbelen. De spetterende show zonder alle geploeter achter de schermen. Alleen de lusten, niet de lasten, daar is altijd een een markt voor. Naar de doelgroep hoef je niet lang te zoeken. Ik zou gaan rondkijken bij tuincentra.
De voorlichting over de verzorging van zo’n gewaxte bol gaat niet verder dan de bloei. Hoeft ook niet want het idee is dat het leven van de bol eindigt als de show voorbij is. Als de bloemen gaan verwelken. Voltooid leven, zeg maar. Zo de groenbak in, versnipperd en op de compostberg van de potaardefabrikant (of zou het chemisch afval zijn?). Stoppen op je hoogtepunt, een voetballer zou er voor tekenen. Maar wat er voor een voetballer niet inzit, zou voor een bol juist vanzelf spreken. Nieuwe hoogtepunten liggen in het verschiet! Als hij de kans zou krijgen.
Om nieuwe hoogtepunten te bereiken moet hij dan wel tussendoor op krachten komen, daar zijn wortels voor nodig. En grond, een pot. En het ergste: verzorging! Daar gaat je gemak! Die waslaag weghalen zou trouwens op een bloedbad voor zo’n bol uitdraaien, dat is niet de bedoeling. Intratuin verkoopt elk jaar nieuwe bollen. Met een nieuwe hippe waslaag van de laatste mode. Ook dat deel van het businessmodel zou toepasbaar zijn op kinderen. Een kind maken gaat in negen maanden! Valt te plannen als het vorige exemplaar over zijn hoogtepunt dreigt heen te raken.
Om even bij de actualiteit aan te knopen, zo’n gewaxte bol heeft zo zijn voorlopers in de groenmarketing, zoals de kerstboom zonder kluit. Die is helemaal beroofd van zijn wortels en zelfs met de groenste vingers niet te redden. Zo’n stervende ontwortelde boom mag even in het middelpunt staan in de huiskamer, versierd met glimdingen en lampjes, maar als de naalden gaan vallen, wacht hem de brandstapel op oudejaarsavond. Mijn kerstboom heb ik bijna twintig jaar geleden met wortels gekocht en in ruil voor een beetje verzorging blijft hij zijn best doen. Net als mijn amaryllisbollen.