Kerst is een kwelling. Elk jaar weer. Ik haat kerst, en alle verplichte gezelligheid. Sowieso háát ik verplichtingen, en kerst zit daar vol van.
Want je móet even bij oma langs, je móet naar je ouders en schoonouders. Je móet veel en chique eten en je móet tenminste 6,5 uur aan tafel zitten. Per couvert.
Je móet naar die kut-cd waar alle uitgeknepen klassiekers op staan luisteren.
Kortom; je moet. Moet. Moet.
Ik. Moet. Helemaal. Niets.
Dus dit jaar doen we het anders.
Dit jaar hebben we kerst in twee delen opgesplitst. En da’s best makkelijk, want er zijn welgeteld twee kerstdagen.
Bron: Wikimedia
Eerste kerstdag hebben we gereserveerd voor de familie. Gezellig kerst vieren met geliefden. We koken en bakken ons suf en we eten tot we tonnetje rond zijn. Overal staan stomme geurkaarsjes en de open haard knispert een soort van kerstgevoel de huiskamer in.
Na de vettige vreetdag doen we de afwas en gooien we nog wat Viennetta en wat koffie in mijn schoonouders, die vervolgens niet kunnen wachten om naar huis te gaan. Zodat ook zij een rustige kerstavond hebben.
Wij kijken een of andere schandalig zoetsappige film waar moeder de vrouw lekker hard om kan huilen en ik bak snotterend een paar frikadellen, omdat-ik-niet-hou-van-zoetsappige-jankfilms.
En nu komt het.
Tweede kerstdag is dit keer gereserveerd voor de Draken. “Hoe willen jullie kerst vieren?”
Die vraag stelde ik ze ongeveer een dag na 5 december. Ze mochten er goed over nadenken en, zolang het budgettair haalbaar is, zouden we het gaan doen ook. Gaan we schaatsen? Gaan we zwemmen? Wandelen door de bossen? Roept u maar!
De Draken werden gek.
Ze hadden ineens de verantwoordelijkheid om een hele dag in te vullen met hún wensen! Zij mochten kiezen! Sterker nog; móesten kiezen!
Dat was een feestje voor ze.
Ze hebben zich met grote regelmaat even teruggetrokken. “Even overleggen over kerst, pap,” werd er dan gegild. Ze renden naar boven, gewapend met een flinke bak stiften, papier en glitters.
De glitters snap ik nog steeds niet.
Wel zag ik laatst de kat naar buiten rennen. Met een roze glitterstaart. Maar dat is vast toeval.
Feit is dat de Draken heel lang en goed hebben nagedacht over de invulling van tweede kerstdag, en vorige week kwamen ze hun plan “presenteren”.
Ze hadden het in een toneelstukje gegoten, en mijn vrouw en ik zaten op de bank met grote interesse te kijken naar die Twee Kleine Helden in pyjama’s.
Hun invulling van tweede kerstdag?
Bron: Youtube
- Samen ontbijten, met eieren en croissants en sinaasappelsap;
- Bezoekje aan oma;
- Lekker lunchen met afbakbroodjes en eiersalade;
- “The Snowman” (inclusief David Bowie) kijken;
- En daarna uitgebreid gaan gourmetten;
- En als toetje een Viennetta eten. Met slagroom;
- “En op de achtergrond die ene leuke kerst-cd met al die bekende liedjes. Je weet wel, die cd die jij zo stom vindt, papa.”
Er mocht overigens nog best iets veranderd worden, als het maar gezellig met de hele familie was.
Want. Dat. Moet.
MOET.
Zie je wel? Kerst is een kwelling.
En dat blijft het nog zeker 40 jaar.
