De vader van een 14-jarig meisje speelde voor eigen rechter toen hij de man vond die zijn dochter via sociale media lastig viel.
Hij heeft de belager opgewacht en -nadat hij de polite waarschuwde- de man met een metalen schep op een dusdanige manier bewerkt dat de tbs-er naar het ziekenhuis moest.
Ik kan de vader zo goed begrijpen.
Ondertussen zit de vader vast op verdenking van poging tot moord. De man bleef namelijk doorgaan toen het slachtoffer al weerloos op de grond lag.
En ik dacht meteen dat het 14-jarig meisje minstens net zo weerloos is als de kerel die nu in het ziekenhuis ligt.
Maar mag je voor eigen rechter spelen?
Ik vind dat een lastige kwestie.
Want enerzijds komt niemand aan je kind. En bescherm je je kind te allen tijde. Anderzijds dien je de wet te respecteren en het straffen van de dader over te laten aan het rechtssysteem.
Maar hoe rationeel kan je denken in zo’n extreme situatie?
De vader, Mario Haazen, kwam erachter dat een veroordeelde pedofiel zijn dochter had benaderd, middels een fake account. Ook kwam hij achter de naam van de belager en Mario begon een online klopjacht. Zo plaatste hij foto’s van de veroordeelde pedo, zette de naam en achternaam online en hij vond een foto van de auto van de pedo. Middels het kenteken kon hij uiteindelijk de belager vinden.
Mario schoof niet onder stoelen of banken wat zijn intenties waren; hij zou de pedo het ziekenhuis in schoppen.
En tóen hij beet had, belde hij de politie. Hij gaf de arm van de wet vijf minuten om de pedo op te pakken, maar dat redde de politie niet. Dus speelde hij voor eigen rechter en sloeg hij de kerel het ziekenhuis in.
Niet lang daarna gaf hij zichzelf aan. En sindsdien zit hij zelf vast.
Ik heb een en ander gevolgd via alle sociale kanalen en het hele proces lang heb ik nagedacht over wat ik zou doen in een dergelijke situatie.
In eerste instantie zeg ik dat ik excact hetzelfde zou doen.
Ik geef Mario namelijk groot gelijk. Zijn dochter werd ingepalmd door een pedoseksuele tbs-er en hij beschermde zijn kind.
En Facebook juigt het toe. Net zoals het massaal berichten van gefilmde winkeldieven deelt. Boontje komt om zijn loontje, eigen schuld, aan de schandpaal en pek en veren.
In tweede instantie denk ik dat ik het niet zou durven. Het excessieve geweld dat Mario toepaste, bedoel ik dan.
Ik zou het wíllen, maar niet durven.
Als ik er goed over nadenk zou ik niet gedaan hebben wat Mario deed.
Ik denk dat het verschil tussen mijn onderbuikgevoelens en mijn ratio te groot is.
Ik schreeuw graag dat ik een eventuele belager van mijn kinderen volledig de grond in schop, maar nu iemand het daadwerkelijk heeft gedaan besef ik mij dat ik dat nooit zou kunnen.
Ik denk dat ik in een dergelijke situatie alle informatie die ik zou kunnen vinden zou doorspelen naar de politie, de man zelfs zou kunnen opsporen, maar het verder aan de politie zou overlaten.
Ik ben er alleen nog niet achter of mij dat een held of een mietje maakt.
Het TBS systeem faalde
De reclassering faalde
De politie faalde
Dan wegen de belangen van je kind zwaarder. Mario is een held,
Dank van een vader die blij is dat zijn dochter niet door deze man kan worden belaagd
Nee; natuurlijk mag eigenrichting niet. Dan krijg je het Wilde Westen en wie wil dat nu echt nog hier? Het volk wat “aan zijn water voelt” wat voor slechterik iemand is en zelf straffen gaat verzinnen en toepassen.
Je kan je kind wijzer maken. Vertel haar dat die leuke jongen vermoedelijk een oude vieze vent is, hoe hij aan die foto komt (laat haar zelf ook googelen; er bestaan add-ons voor) en wat haar kan gebeuren als ze het risico neemt om naar hem toe te gaan, en niet in wollige termen. Ga met haar mee en blijf op afstand erbij. Stel haar de vragen die zij zichzelf moet stellen.
Natuurlijk mag eigenrichting niet. In een rechtsstaat is er Politie als handhavende macht. En daar moet je op vertrouwen. Of liever gezegd, zou je op moeten vertrouwen. Als de politie een recidiverende TBS er geen prio geeft terwijl hij bezig is voorbereidingen te treffen voor zaken waarvoor hij waarschijnlijk TBS heeft gehad, dan weet ik het niet meer.
Mocht een TBS er het op mijn kinderen hebben voorzien dan hoop ik dat de politie sneller is. Van mijn kinderen blijven ze af.