Bron: Morguefile.com
Lezen wat hieraan vooraf ging? -> hier!
Vlieft!
De liefde. Een onderwerp waar hier in huis zelden tot nooit over gesproken wordt. Verloren verledens en oudbakken liefdes mogen niet teruggevonden of opgewarmd worden. Opwarmen betekent openrijten. Trek je de pleister eraf, gaat de wond als vanzelf weer heftig bloeden. En mannen kunnen nu eenmaal niet tegen bloed; dan worden ze misselijk en vallen flauw. Ik spreek nu even geheel voor mijzelf.
Enfin. De liefde. Dat wrede monster dat tóch steeds weer met zijn vuile klauwen uithaalt naar mijn commune-genoten. Ze zijn dan ook alle drie door datzelfde monster hier in huis beland.
Hoe dat kwam?
Aiko mocht na zijn coming-out geen voet meer in ‘t huis van zijn vriendin zetten, bang als ze was om ineens naast (niet met) twee mannen in bed te belanden. In plaats daarvan belandde Aiko ongewild, maar zeer gedwongen in het bed van de ongure hospita, waarvan hij sneller dan snel een appartementje kon huren, mits aan zekere natura-voorwaarden voldaan zou worden. Aiko zag geen andere uitweg, dus had hij er een verzorgingsingang bij. Onhoudbaar, want Aiko was dus géén vrouwenman, maar een mannenman. Zo bleek ook hier eens te meer.
Guido had al járen geen vriendin meer gezien – laat staan aangeraakt – nadat de laatste plotseling naar Thailand was vertrokken voor langdurige ‘ontwikkelingshulp’. De Kipcaravankluizenaar werd hij genoemd, voordat hij hier in huize Enkeling tot De Tuinhuistante werd omgedoopt.
Guido beroept zich nu hoofdzakelijk op de letterlijke zelfliefde. Hij (b)lieft enkel nog zichzelf te servicen. Want: “ík ben tenminste iemand waar ík op kan bouwen. Naastenliefde is mooi, maar eigenliefde is handiger.” En dat motto praktiseert hij dus naar hartenlust.
De vrouwen van Hans liepen allemaal binnen de kortste tijd gillend weg. Want als Hans zich eenmaal op zijn gemak voelde bij een vrouw, kwam de zwetsende zweefliteraat in hem bovendrijven en moesten de dames avond aan avond zijn voordrachten van – aan zijn fantasieën aangepaste – versies van de Jannen Wolkers en Cremer aanhoren, voordat ze er zelf op hun buik liggend aan moesten geloven. Zijn vriendinnen waren dus stuk voor stuk one-night-lies.
Nu wil het lot dat Hans onlangs wéér de bons kreeg, dit keer van een amoureuze collega. Een reden te meer om zijn wijnkelder-assortiment in sneltreinvaart erdoorheen te jassen. Én aan te vullen. Hans is inmiddels ook overdag al vaker beneveld dan helder. Dat is te merken (en te ruiken) aan de groeiende poelen rond het toilet (goed richten in de mist is moeilijk…) en aan de steeds slechtere adviezen die hij steevast voor de kinderen paraat heeft na de tweede (of derde) fles wijn. Er moet wat aan gedaan worden, maar ik weet nog niet wat. Momenteel sluimert het probleem, samen met Hans.
Echter begint juist Aiko zo langzamerhand het ware ‘interne’ probleem te vormen. En met ‘intern’ bedoel ik: voor mij. En als ik niet oppas: in mij. Ik heb al meerdere keren zijn hand op mijn onderrug, bil en dijbeen mogen voelen, vooral tijdens het koken. En soms kijkt hij mij zó indringend, ja bijna verlangend aan, dat ik de neiging heb om te knipogen. Als ware hij een mooie vrouw. Maar dat is hij niet. En ik ben – helaas voor Aiko – hartstikke hetero. Dat wéét hij ook, maar dat schijnt hem niet te deren.
Ik heb dus sterk de indruk dat mijn commune-genoot een beetje verliefd is. En dat is lastig, want Simone is op haar beurt weer heimelijk ‘vlieft’ op Aiko. Gelukkig op haar eigen kindse wijze. Ze zit graag bij hem op de bank, bij het ontbrekende haardvuur (Hans! Doe wat!). Samen gezellig ‘boeken lezen’ alias Allerhandes doorbladeren.
Overigens ter geruststelling: Ik heb van Aiko absoluut niets te vrezen waar het mijn dochter betreft; Aiko heeft met 100%-ige stelligheid géén pedofiele neigingen. Dan was ie nooit hier in huis geraakt, daar kunt u van op aan. Aiko behandelt de kinderen als waren het de zijne, zijn huisgenoten als communebroers, en mij als zijn aanstaande echtgenote. En dat laatste, daar zit ik toch wel een beetje mee.
– wordt vervolgd (vrees ik) –
Vorige afleveringen van ‘De commune v.d.b.L.’ lezen?
Deel 1 – De Boot op, de Boot in
Deel 2 – Puur Communisme
Deel 3 – Ex is in
Deel 4 – Adult Content
Deel 5 – Driewerf Present!
Deel 6 – Bordeaux? Nu echt!
Deel 7 – De Ommanteling
Deel 8 – De Quotavrouw
Deel 9 – Trek jezelf
Deel 10 – Bloemen? Why Not! (over schoenvullerij)
Deel 11 – De dood- en doodzieke man
Deel 12 – Decemberblues
Deel 13 – Kattige thuiskomst
Deel 14 – MegaMindy
