Bron: Pixabay
Hoe gaat het met u, na dit vreselijke drama dat u is overkomen? Na het verlies van uw zoon die u als ouder toch zo goed mogelijk op de wereld heeft gezet. Zoals iedere ouder dit doet. Hoe gaat het met slapen? Heeft u de laatste zes jaren überhaupt wel geslapen? Hoe gaat het met eten? Nee hè, het eten smaakt u helemaal niet, u eet omdat het moet. Ook na zes jaar nog niet. Zijn er al dagen dat u niet huilt? Hoe was afgelopen kerst en de verjaardag zonder uw zoon? Ja, domme vraag hè, ik weet het!
Lieve ouders van Tristan, ik hoop zo dat het weer een klein beetje beter gaat met u. Al is het maar iets waar u even om kunt lachen. Om maar een moment niet te hoeven denken. En dat iedere dag dat moment iets langer wordt. Ik hoop zo dat u weer de moed heeft om naar buiten te gaan. Gewoon even een simpele boodschap doen. Zonder dat u let op de fluisterende mensen die u nakijken. Die een oordeel over u hebben, zonder even in uw ziel te kunnen kijken. Misschien gaat het al iets beter met u.
En nu, lieve ouders van Tristan, nu u na zes jaar misschien weer buiten komt, slaat het noodlot wéér toe. Gemene advocaten hebben een goudmijn gevonden, en dat bent u. U had kunnen weten dat uw zoon deze waanzinnige daad zou doen. Net nu u weer één moment kunt lachen. U had dit allemaal aan kunnen zien komen. U bent nalatig geweest. Net nu u weer een boodschap durft te doen. Al uw schaarse geluksmomenten zijn allemaal weer weg en uw nachtmerries weer terug. Alleen omdat advocaten een maasje in de wet zien.
Lionel Lalji is zijn naam, lieve ouders van Tristan. Uw nachtelijke gesel. Mr. Lalji is een goede bekende van het Hof van Discipline. De Raad van Discipline schrapte hem van het tableau. Omdat hij niet met zijn cliënten praat. Omdat hij loog over zijn vestigingsplaats. En waarom? Misschien omdat hij het niet zo nauw neemt met ethiek. En omdat hij weet dat het beter is dat hij niet vindbaar is. Waarom hij deze zaak doet, lieve ouders van Tristan? Bij dit soort mensen geldt meestal meer één ding, carrière en financieel gewin.
Lieve ouders van Tristan, u gaat weer een niet te bevatten zware tijd tegemoet. Maar weet dat u niet alleen staat. Weet dat er mensen zijn die uw pijn voelen en wel fatsoen hebben. Besef dat er mensen zijn die een vinger aan de pols houden. Die deze walgelijke actie niet goedkeuren. Dat er mensen zijn die desnoods voor u een crowdfunding starten als u uw advocaat niet meer kunt betalen en die, als het moet, naar het Malieveld gaan om weer moraal en ethiek af te dwingen.
Ouders van Tristan, vele mensen staan achter u en voelen ook dat dit te ver gaat. Ik zal schrijven voor u. Net zo lang tot gemene advocaten niet meer over straat durven. Net zoals u jaren heeft gehad. Ik zal schrijven en mensen oproepen dit te delen. Op Facebook en op Twitter en op alles wat er is. Ik plak dit schrijven desnoods over alle verkiezingsposters de komende tijd, zodat er weer ethiek en beleefdheid terug komt in onze democratie.
Lieve lezer. Deel dit op uw sociale media als u het met mij eens bent. Om heel Nederland te laten weten dat dit niet oké is.
Ik vond het ook al schandalig toen ik dat nieuwsbericht las. Echt walgelijk hoe sommige mensen ten koste van alles en iedereen maar zoveel mogelijk geld proberen binnen te slepen! Ik leef mee met de ouders van Tristan.
Ik ben werkelijk verbijsterd over dit gebeuren. Te walgelijk voor woorden.
Daarom mijn betoog Saskia!
Een mooi betoog, ik schrok ook toen ik het hoorde en dacht meteen aan de ouders. Maar..waarom nu zo speciaal voor Tristan? Er zijn ouders van jongeren die geradicaliadeerd zijn en huilend thuis zitten en de straat nauwelijks op durven, voor mij staat je betoog voor alle ouders die dergelijke dingen meemaken.
Dank je Ilse. Je kunt mijn schrijven ook symbolisch zien natuurlijk. Maar je hebt een punt. Dit was nu eenmaal erg actueel en…controversieel.
Ik heb op de min gedrukt maar ben het juist met je eens, dit staat voor een voorbeeld voor al die wanhopige ouders die hier mee moeten leven. En het is inderdaad walgelijk dat deze advocaat zo te werk gaat.
Tsja, het zal je maar overkomen Lia.
Heb hier geen woorden voor prachtig en voel me echt aangesproken als moeder van een zoon(pshychotisch schizofreen) die straks weer op vrije voeten komt, TBS was er geëist maar omdat justitie steken heeft laten vallen begint het straks allemaal weer opnieuw en is Alphen aan den Rijn weer stuk onveiliger.
Maar als ouders heb je het nakijken, politie geeft aan pas iets te kunnen doen als hij straks weer een strafbaar feit pleegt, wat zal het dit keer zijn…..en dan heb ik het niet eens over de waardeloze instanties die geen enkele moeite doen voor de ouders om die de hulp te bieden die ze nodig hebben
Heb geen idee meer en voel me machteloos dit speelt al meer dan 10 jaar en het houd maar niet op…..
Dankje dat je dit zo hebt geschreven voor de ouders van Tristan
Lieve hoop, ik en wij van deze site wensen je heel veel strekte en….hoop! En graag gedaan!
Dankje Remco en andere van de site! Ik ga de strijd weer aan……..
Poe, ik kreeg al een brok in mijn keel van jouw brief Remco, maar de tranen springen me in de ogen bij het lezen van je wanhoop hoop. Ik kan je alleen heel veel sterkte en steun toe wensen.