Bron: WikiMedia
De Draken zijn nu 7 en 8 jaar oud. Een hele nieuwe fase is dat, want ze hebben hobby’s waar ze naartoe gereden moeten worden, vriendjes waarbij gelogeerd mag worden en ze hebben ineens feestjes die tot wel 8 uur of 9 uur in de avond duren. De nachtmerrie van mij die midden in de nacht voor een disco sta te wachten totdat mijn dochter stomdronken naar buiten waggelt komt nu wel heel dichtbij.
Maar dat heeft niets te maken met carnaval.
De Draken zitten op school. In Helmond; een stad waar de bewoners carnaval uitademen. Of een wietlucht, of dranklucht. Ligt een beetje aan het seizoen. Tijdens carnaval meestal beide walmen. Dit terzijde.
Op de school, en op elke school in Helmond, begint het carnaval al een halve week eerder. Zo mochten de Draken afgelopen woensdag in hun pyjama naar school toe. Geweldig vonden ze dat. De leiding maakte er meteen een wedstrijdje van; wie heeft de meest malle pyjama?
De dag erop was het “gekke haren dag”. Elk kind mocht naar school komen met een lachwekkend kapsel. Mijn zoon kreeg tientallen staartjes in de kleuren blauw en groen, en mijn dochters’ haren waren ingevlochten met kleurige rietjes. Ook hier stond weer een wedstrijdelement tegenover.
Vandaag, de laatste vrijdag voor de carnavalsvakantie, begint het echte feest. Iedereen mag verkleed naar school komen en de kinderen die én de meest malle pyjama aan hadden, en het gekste kapsel én het meest bijzondere kostuum, die kinderen krijgen een prijsje. Superleuk! En vanmiddag, als de school uit gaat, hebben de Draken vakantie.
CARNAVAL IS BEGONNEN!
Ze verwachten niets minder dan dat het carnaval vanaf dat moment tot aan dinsdagavond 12 uur non stop doorgaat en elke minuut dat ze geen carnaval vieren is bij voorbaat een enorme deceptie.
Maar ja, er moet ook gegeten worden.
Dat, in combinatie met het feit dat beide Draken alle speciale schooldagen al om half 4 wakker waren, omdat ze ramvol spanning zaten voor wat de school die dag in petto had, zorgt ervoor dat de komende dagen beide Draken volledig onmogelijk zijn. Bloedchagrijnig, ontoerekeningsvatbaar en bizar onredelijk naar de ouders toe.
En dat is allemaal de schuld van de basisscholen. Ze houden een jonge hond een worstje voor de bench. Drie dagen lang. En daarna openen ze de deur en wensen ze de baasjes veel succes met het africhten van het wilde beest.
Geen wonder dat de volwassenen zich volgieten met alcohol, zichzelf naar een andere wereld roken en hun heil bij andere dames en heren zoeken.
Alaaf.
