Zoals bekend hebben wij, van HoeMannenDenken, een stel zussen, die hun gedachten al een tijdje op HoeVrouwenDenken spuien. Maar soms, heel soms, vragen wij ons wel eens iets af, waar toch echt enig vrouweninzicht voor nodig is. En vice versa: vrouwen willen ook wel eens iets weten over het al dan niet functioneren en denken van de man (maar dat geven zij natuurlijk niet graag toe).
Enfin. Onze eigen HMD-mannenbroeder Gabriël (beter bekend als Gafke) en HVD’s eigen Kliefje (Zuster Klivia) bakkeleien wat af. En weet u wat? U mag meegenieten!
Hoi Kloofje,
er moet mij toch iets van het hart.
Vandaag, 14 februari, zie ik op Facebook dat je alwéér nieuwe schoenen hebt gekocht. Dit keer via Alie express of zoiets. En je zet zelfs de prijs erbij ( € 19,-). Plus de melding dat als het niets is, je die schoenen gewoon weer verkoopt op Marktplaats.
Binnen een paar volzinnen praat je voor iedereen goed dat je – weer eens – schoenen hebt gekocht.
En ik snap dat best, want je gaat er online prat op dat je ten minste 60 paar van die vermaledijde stappers in je veel te kleine flatje hebt gepropt. Dus men zóu kunnen denken dat je nu wel genoeg paren in je bezit hebt.
Laat ik het zo zeggen; het riekt naar een verslaving.
Of naar tenenkaas, dat laat ik in het midden.
Maar jij moet lekker doen wat je niet laten kan. Toch? Als jij 60 paar schoenen daadwerkelijk niet genoeg vindt en je hebt de financiële middelen om paar 61 te kopen: be my ff-ing guest.
Wat ik echter niet snap, is waarom je je aanschaf moet vergoelijken. Je hebt je toch niet te verantwoorden? In ieder geval niet voor je Facebook-vrindjes? Dat je wat verontschuldigend én met rode koontjes tegen je eigen vent vertelt dat hij nóg minder ruimte in de gezamenlijke kledingkast heeft, dat begrijp ik, maar waarom dat gedrag online vertonen?
Is dat in de hoop dat collega-vrouwen je een duimpje omhoog geven? Als in, “goed gedaan Klief! Zou ik ook zo doen.”
En dat jij hetzelfde terug doet als zo’n vrouw schaamtevol, doch trots haar nieuwe Ecco’s online showt? Of van die smerige Uggs. dood aan iedereen die Uggs draagt. Of Crocs. Met hun kalknagels.
Maar waarom hebben vrouwen altijd de behoefte om hun aankopen te verdedigen? Ik bedoel, het zal elke willekeurige kerel aan zijn bips roesten waar een vrouw haar geld aan uitgeeft. Hij vindt het volkomen onnodig, maar het boeit hem geen zier. Als hij maar te vreten heeft en op zijn vijftigste een motor kan kopen. Of een boot. Of een nieuwe vrouw.
En dan nog iets.
Als die stomme schoenen niet passen, zet je dat dan ook op Facebook? Met een linkje naar de Marktplaatsadvertentie?
Mijn vrouw vindt ze namelijk best leuk. Die hoge hakken doen het bij haar zeer waarschijnlijk prima onder een kort rokje, spannende kousen en een laag decolleté. Wedden dat ik haar die aankoop vergeef? Snoeihard?
Groetekes,
Gafke
Ha Gaf,
Deze?
As we speak lig ik nog steeds onder de brievenbus te wachten tot ze arriveren, vanuit China. Vol verwachting. Want of het nou het eerste of het tweeënzestigste paar is, ze blijven welkom.
Een vrouw heeft nooit genoeg schoenen. Net zoals jij nooit genoeg bakblikjes en flessenlikkers hebt. Dus ga nou niet lopen piepen, ja?
Het roest mijn echtgenoot inderdaad ook aan zijn reet waar ik mijn geld aan uitgeef.
Er zijn twee redenen waarom ik dit heugelijke feit deelde op FB:
1) Ik heb een reputatie hoog te houden als de Imelda van de Haaglanden.
2) Ik ben die discussies met mijn man een beetje zat.
‘Heb je nieuwe schoenen aan?’
‘Nee schat, die heb ik al weetikhoelang’.
‘Echt niet’
‘Echt wel’.
En dan moet ik weer gaan zoeken in mijn galerij. Naar bewijs dat ik die dingen in november 2015 tijdens het etentje met nicht J. ook al aanhad. Nu is het simpel: FB > mapje schoenen. Klaar. En niet geheel onbelangrijk: ik heb getuigen. Want een man is niet 1, 2, 3 te overtuigen van zijn ongelijk. Maar daar weet jij natuurlijk weer niets van.
Oh. En mochten ze niet passen, dan ben jij de eerste die het leest.
(Maar ik acht de kans nihil. Ik frommel mijn poezelige voetjes, als ware ik een stiefzusje van Assepoester, er gewoon in. Passen zullen ze.)
Liefs,
Klief
