Hoe langer ik erover nadenk, hoe minder zeker ik weet wat het was. Of het je haar was dat mijn aandacht trok. De manier waarop je spijkerbroek zat of je strakke t-shirt. Een ding is zeker, mijn aandacht had je. We werkten in een cafe in 1999. Dat betekent dat bier tappen en flirten bij het werk horen. Als we samen afsluiten vertellen we elkaar dingen die ons bezig houden. Zo leerde ik je langzaam wat beter kennen.
Er was aantrekkingskracht tussen ons. Dat voelden we allebei. Tijdens een avond vrij hebben we dat in een andere kroeg ook besproken. Die avond ben ik je echt leuk gaan vinden. Maar liefde en lust liggen zo dicht bij elkaar dat ik niet kan zeggen wat het was.
Die avond was denk ik de druppel. Onder een mooie vrouw bleek een wereldverbeteraar te zitten. Iemand met een grenzeloos optimisme die altijd het beste in mensen zag. We hebben een paar jaar samengewerkt. Zijn dronken geworden en hebben zondagen lang gewacht op de eerste gasten in de zon. Maar er is nooit iets gebeurd. Toen je vertrok, andere stad andere studie, miste ik je niet meteen. Dat duurde even.
We hebben elkaar nog eens gezien op een terras. Je had een relatie en was gelukkig, ik had ook een vriendin en was tevreden. Onze levens leken op orde. De aantrekkingskracht leek een beetje verdwenen. Ik zie je niet meer tot het begin van 2016.
Het is een zomeravond. De temperatuur belooft lente, maar de wind zegt nog winter. Mijn sigaretten zijn op en de kroeg op de hoek verkoopt ze nog los, niet in een automaat. Doelgericht stiefel ik door de straat. Handen in mijn zakken, ik trek mijn schouders op tot mijn oren. Het is niet echt koud, maar ik kruip in elkaar alsof het wel zo is. Ik hoor mijn naam roepen.
Daar sta je ineens voor me, lachend met een biertje in je hand. Of ik er ook een wil? Alsof het niet tien jaar geleden was dat we elkaar voor het laatst zagen. Jij en je vriendinnen regelen bier op iemand anders zijn rekening. We bespreken het slagveld dat mijn liefdesleven is. Ik ben bang een bizar slechte indruk achter te laten. Je leert me nogal eens wat over mezelf met al die feedback die je geeft.
De avond gaat snel over in de nacht. De laatste ronde wordt geroepen, ik zoek je blik. Als we elkaar aankijken, is het alsof er nooit iets is veranderd. Het verlangen smeult nog steeds. Je krijgt niet vaak een tweede kans.