Bron: Pexel.com
Frau Merkel, het gaat niet goed met mijn land. List en bedrog zijn meer regel dan uitzondering en der Niederländer heeft inmiddels een grotere bek dan uw landgenoten pakweg tachtig jaar geleden. Ons omroepbestel wordt inmiddels dusdanig gemanipuleerd door het grootkapitaal, dat Pavlov het niet beter had gedaan. Natuurlijk trek ik geen vergelijking met dr. Goebbels (dat zou te ver gaan), maar wat niet is, kan nog komen.
Liebe Angela, onze Bierkellers zitten vol met revolutionairen die, nu nog, op democratische wijze hun uiterst gevaarlijke denkbeelden ten toon spreiden. Het is slechts een kwestie van tijd totdat ons Koningshuis hetzelfde lot ondergaat als de Romanovs. Frau Merkel, er zijn zelfs al krachten die mij mijn stemrecht wensen te ontnemen omdat ik als vijftig-plusser de idealen van jongeren in de weg sta. Maar om nu te beweren dat ik een overeenkomst zie met het Duitse verleden, dat gaat mij nu nog iets te ver.
Nein, ik kom terug op mijn laatste zin. Mijn landgenoten zijn inmiddels net zo Burokratisch wie der Stasi. Mijn verzekeringsmaatschappij weigerde laatst uit te betalen na een autoschade omdat men een ingegroeide teennagel van vijftien jaar geleden in mijn medisch dossier vond. En aan mij om het causaal verband te weerleggen. Omgekeerde bewijslast, ja dass ist ja Schade.
Dr. Merkel, wij zuchten inmiddels onder de belastingdruk, premies en privacy-schendende regelgeving. Voor iedere bezigheid in het dagelijks leven hebben wij wel één of ander pasje nodig. Om de controlezucht nog gründlicher te maken. En de Pavlovs in Den Haag verzekeren ons dat dit alles veel makkelijker is. Mein Arsch! Ik wil niet dat mijn overheid weet welke films ik kijk of hoe vaak ik patat eet per week. Frau Merkel, het is bij die Holländer zelfs al zover dat wanneer je als man een weekje porno overslaat, er pop-ups op het scherm verschijnen over viagra.
Daarom Mutti Merkel, vraag ik uw hulp. Onze democratie staat op springen. Breng onze kinderen weer manieren bij. Zorg dat wij weer ingenieurs hebben en technici. Schaf al die nonsens HBO-opleidingen af. Laat ons zien dat het geen schande is om weer met je handen te werken. Laat ons weer treinen maken en vliegtuigen produceren. Zeige uns dat een staatsbedrijf niet ouderwets is. Breng alle HBO-levens-coachen, geld-googelaars en mindfullness-goeroes weer een vak bij zodat mijn eens zo mooie land weer verder kan.
Dr. Merkel, ik smeek u. Val ons land weer binnen. Laten wij een datum prikken, ik stel voor 10 mei aanstaande, een maandje na de verkiezingen. En deze keer niet naar het zuiden afbuigen. Oh, er zijn nog wel wat overeenkomsten met ons vorige grensgeschil. Tanks hebben wij niet meer, want die hebben wij ingeruild voor een doos Nokia’s. En U-boten? Wij hebben er vier, maar eigenlijk één, want de zuigers van de andere drie zitten in die ene nog varende. Wel hebben wij nog twee staaljagers vliegen, maar die weten bij god niet wat zij doen. En de rest van onze krijgsmacht zit te appen in Afghanistan.
Mutti Merkel, neem mijn land. Al is het maar voor vijf jaar. Geef mij weer Lebensraum. Ik beloof plechtig dat ik nooit meer één van uw landgenoten de verkeerde kant op zal sturen. Zelfs uw Schlagers neem ik voor lief. Graaf die kuilen zoveel als u wilt. Ik zal er geen grap over maken. Breng ons weer beleefdheid bij. Breng al die bakfietsouders weer terug op aarde. Of geef mij politisches Asyl. Zelfs die WK-finale van ’74 zal ik u dan vergeven. Hoewel?
