Als mannen vrouwen willen paaien gaan ze gillen dat vrouwen het sterke geslacht zijn. Zij moeten immers zo’n bevalling ondergaan.
Ik weet uit ervaring hoe heftig zo’n bevalling kan zijn. Ik ben er twee keer bij geweest.
Een kort verslag hiervan is op zijn plaats. Zodat het voor eens en altijd helder is wie nu daadwerkelijk de geuzennaam “sterk geslacht” mag dragen:
“Oké. Puffen nu. Ademen. Ritmisch.
Kom op. Je kan het. Adem maar op mijn tel.
Één, twee, drie, puffffff.
Één, twee, drie, pufffffff.
Voel je de ademhaling weer rustig worden?
Goed zo.
Heel goed van je.
En nu moet je proberen te ontspannen. Je kan het. Echt waar.
Nog een paar uur en je kan je kindje in je armen sluiten.
Daar doe je het voor.
Ik snap dat het nu heel zwaar is, maar dit moment ben je straks volledig kwijt.
Ja? Vind je dit een traumatische ervaring? Dat begrijp ik wel. Het ís ook heftig natuurlijk.
Doe anders meetellen. Dat leidt af.
Wat?
Oh! Dat leidt ín! Hahahaha! Ja, da’s een leuk woordgrapje!
Misschien niet het moment ervoor, maar ik snap hem.
Nee, je bent grappig.
Ja. Echt.
Verdomme, mórgen kan ik er om lachen. Doe nou maar meetellen.
Hoeveel tijd zit er tussen de weeën?
Da’s niet veel meer. Het gaat bijna gebeuren hoor!
Ja? Vind je het eng?
Durf je niet?
En als ik je hand vast houd? Is het dan te doen?
Bron: www.pexels.com
Nee, het is nu echt te laat voor een keizersnede. Je zal nu door moeten tot het kindje geboren is.
Het is niet dat we het kunnen terugduwen he?
Kom anders achter me zitten.
KOM. ACHTER. ME. ZITTEN!
Heel goed.
En nu ben je een vent en ga je me ondersteunen, Gabriël.
Jíj wilde seks.”
Niet lang daarna knipte ik de navelstreng door.
En dan zeggen ze nóg dat vrouwen het zwaar hebben, tijdens zo’n bevalling.
Ahhhhhh dat moet wel heel erg zwaar zijn geweest. Ik kan het weten. MIjn draken zijn uitgegroeid tot 3 lieve volwassen kinderen dus er is nog hoop. Ik als moeder begrijp je volkomen 🙂