Hardlopers benne snel thuis, ken je dat gezegde? Nou, ik wel. Vandaag was ie er weer. Dat gelazer. Alles dicht, ken je godver nergens heen. De marathon van Rotjeknor. En dat komp dan ook nog allemaal hier langs, de pleurisherrie. Eerst zie je allemaal negerts. Ja joh, die Afrikane kenne d’r wat van. Die lopen de fik in het asfalt, wil je nie weten. Assie je raam uitkijk en je denk ze te zien sjezen, benne ze al aan hun ereronde bezig, godverdegodver. Ken je toch nie bijhouwe?
Nee, een Hollandse boerelul zal je niet as eerste die streep over zien komme. Of het mot een onderkoffernegert wezen. Het benne altijd die Afrikane joh. Die kenne gewoon knetterhard rennen. Maar dat motten ze ook hè? Daar in dat donkere Afrika mot je wel een beetje kennen rennen. En eg nie alleen om die tijgerts die achter je hol an lopen legge te rennen. Nee joh, alles is d’r ook veels te ver. Kijk, gaat ik hier naar de kroeg om een fluitje weg te happen, is dat hier om de hoek. Drie keer op je muil en je stapt je kamer weer binnen, zeg maar.
Daar niet, joh. Heppie eg nie in zo’n dorrup een kroeg zitten. Mot je kilometers weg. En die hebben daar geen trammen, hè. Kijk, hier zit je met je reet zo met lijn 4 an de andere kant van Rotjeknor. Daar heppie geen trammen. Mot je lopen. En assie een beetje knap op tijd op je werk wezen mot, mot je zekers een beetje kenne rennen. Daarom lopen al die negerts zo hard. Gelukkig hebben we dat ook weer gehad. Maar ik mot d’r wel bij zeggen, ik vind het prachtig om te zien, die Afrikanen. Die souplesse, nou nou. Ben zelf altijd zo lenig as een Heras hekwerk geweest.
Dubbel paspoort
Ik had het al eens over Mehmet, mijn ouwe Turkse medebewonert hier. Lult zo Rotterdams als maar zijn ken. Die vindt het allemaal niks hè, wat er in zijn geboorteland gebeurt. Hij kent d’r helemaal niet tegen, joh. Dat geschreeuw daar en nu dat referendum over totale macht. Heb ik ook al es gezien. Is nie zo goed gelopen, laat ik het zo maar zeggen. Dat die Nederlandse Turken, of Turkse Nederlanders of geen idee hoe je ze nou politiek correct moet benoemen, moeten kiezen voor een president die naar mijn bescheiden mening niet hun president is. Maar ja, dat motten ze zelf weten, niet dan?
Kijk, ik hebt gewoon een paspoort. Een Nederlands paspoort. Ben ik erg groots op. Dat koningshuis vinnik dan weer wat minder, maar neemt ik op de koop toe. Ik mot er geen ander bij. Had ik godver wel bijna gehad, is het wat? Jazekers. Ik hebt 5 jaar in het buitenland gewoond zonder te verhuizen. Kon toen wel mooi me Moffrikaans opschroeven, dat dan weer wel. Maar ik ben en blijft een Nederlander. Een Rotterdamse kaaskop. Ken mij het verrotten hoe je me noemen zal. Maar assie dus een Turk ben of een Turks paspoort heb, dan heppie een probleem. En dat weten hullie daar in Turkije ook. Die houwen je gewoon vast, hè? Is best een eng gegeven, is het niet?
Me cluppie
Nou, daar ken ik kort over wezen. Ze moesten vorige week tuurlijk in die omgepleurde frituurpan spelen in dat Mokum daar en ik hebt d’r nog steeds flink de tering over in. Maar van de week was het mooi maar weer effe knallen, zeg. Ik denkt dat een beetje visser jaloers zou wezen op die keeper van dat Gohed. Die bleeft maar rapen, joh. Kwam geen end an. Ja, en dan komp vandaag en spelen ze gelijk. Zit je godverdegodver straks met de billen tegen mekaar, joh. Dat ga je nimmer meer vasthouwen, zo. Kijk, het is allemaal leuk en aardig dat ik de bouw van de Kuip nog hebt mee mogen maken, maar ik kent d’r nog steeds nie tegen, hoor. Me hart begeeft het zowat. Ga toch godver eens een beetje minder spannend spelen, zeg! We motten het nu maar afwachten. Misschien dat die neuzen nog wat laten leggen.
Zuster Linda
Hier in het tehuis loopt een leuk zustertje, Linda. Midden dertig is ze, geloof ik. En nou had Linda mij eens beloofd zo’n pretsjekkie mee te nemen. Je weet wel, van die plantjes waar je olifanten van gaat zien. Nou rookt ik als een doorvarende Titanic, maar ik hebt dus nog nooit hashies of zo door mijn longen gejaagd. Maar je bent nooit te oud om dood te gaan, dus het mocht d’r een keer van komen. Buuf Hannie was d’r ook. Die kent zuipen, wil je niet weten. Maar nu gingen we met zuster Linda aan de pretsjek. Godverdegodver, ik heb werkelijk nog nooit zoiets meegemaakt, eerlijk niet. Ik was zo gestenigd, stond voor het eerst sinds jaren recht te pissen. Zeek zo het lichtknoppie uit. Eerlijk waar. En dat terwijl ik stekeblind ben. Kompt die zeiksnor van een Herman weer, je weet wel, die met die ziekte van Lingo. Of het wat zachter ken. Krijg jeuk an me ballen van die vent, niet te harden, joh. Hebt wel heerlijk geslapen. We gaan er nou een wekelijks ritueel van maken. Word ik nog een ouwe hippie ook, is dat wat?