De mededeling ‘Ik hou van lekker eten’ zal ongetwijfeld op je lijstje staan als je gevraagd wordt een profiel voor een datingsite op te stellen. ‘Ik hou van hobby’s en van lekker eten’ zijn de meest voorkomende omschrijvingen die mensen zichzelf toedichten. Niet zo gek, want de eerste persoon die meldt dat hij/zijn van middelmatig of vies eten houdt moet ik nog tegenkomen.
Uiteraard hou ik zelf ook van lekker eten. Daarmee bof ik dat ik in een stad woon die nogal Bourgondisch is ingesteld, en dat er zoiets is als internet om als bron te dienen van allerlei lekkers. Lekker eten komt uit veel landen: Suriname, Thailand, China of Italië bieden steevast smakelijke succesnummers.

‘Haksel wat vergeten groenten door elkaar, kwak het op een bord en geeft het een gekke naam.’ Bron: The Guardian
Engeland hoort daar niet bij. De meest treurige entrecôte van mijn leven at ik ooit in een doorgaans fatsoenlijk hotel in London. Engeland is verder een superleuk land: je kunt er geweldig zuipen en ouwehoeren, maar de Engelse keuken is al eeuwen niet bepaald om over naar huis te schrijven.
Toch zijn er legio Engelsen die dat zelf wél graag doen. Nigel Slater is er zo een. Nigel schrijft graag over eten en drinken en doet dat bijvoorbeeld voor The Guardian – toch niet de minste titel. Qua omschrijving klinken zijn gerechten tamelijk discutabel. Soit, het is geen straf als je ergens binnenkomt en je krijgt een lekker bordje ‘baked sweet potato with harissa and soured cream’ voorgeschoteld. Een onbestemde aubergineragout met linzen daarentegen is niet bepaald een steak op een bedje van spareribs.
Stoten de gerechten je niet af, dan doen de foto’s dat wel. Het lijkt bij The Guardian onderhand een running gag te worden om de gerechten zo onsmakelijk mogelijk op de plaat te zetten. Ik zou zweren dat ze het er om doen. Iets waarvan ik dacht dat het een taart met fikse kakkerlakken was, bleek een hartig baksel met stukjes worst te zijn. Een of ander baksel van lijnzaad en stroop doet behoorlijk denken aan een klomp hard gebakken paardenpoep. De lijst gaat nog wel even door.
Elke keer als The Guardian iets van Nigel plaatst ben ik in de war. Dan kunnen ze bij The Guardian nog zo fraai een Frans driesterrenrestaurant afbranden, hun eigen keuken is ook geen pretje.