Even over dat gelul rond het geadverteer en het seksistische karakter van websites als Geenstijl en Dumpert. Deze zijn sinds kort de boeman, want vrouwonvriendelijk. Degenen die daar het hardst om staan te roepen zijn media die in dezelfde advertentievijver vissen.
Advertentiebudgetten gaan, met name wat print betreft, al jaren omlaag of laten behoorlijke verschuivingen zien. Het tijdschrift waar ik zelf jarenlang werkte ging er aan ten onder en vele anderen heb ik zien verdwijnen. De godfucking Hitkrant bestaat zelfs sinds kort niet meer, wist je dat al? Bij deze dan.
Vrouwen als sekssymbool. Zo gaat het al decennia lang en dat heeft een reden. Mensen kijken nu eenmaal graag naar mooie mensen. Over mooi en lelijk valt te discussiëren, maar zo is het wel. Media maken daar eenvoudig gebruik van. TV, print en web-items plaatsen de mooiste mensen vooraan. De lelijkste worden doorgeschoven naar de radio. ‘Een goeie radiokop’, heet dat in bedekte termen. Waren Mattie en Wietze twee lekkere wijven geweest, dan hadden we vorige week niet van hun scheidingsgemekker genoten.
Mooie vrouwen sieren de covers. Knap is goed, lelijk is slecht. Aldus bladen als Flair, die daar soms nog een stapje verder in gaan en dikke, domme vrouwen te kakken zetten. Maar dáár hoor je dan weer geen advertentieboycotter over.
Een hogere verkoop is interessant voor de adverteerder en advertentie-inkomsten zijn heilig. Het is tenslotte wat titels voor een groot deel hun bestaansrecht verleent. Het is dus nogal een hypocriet gebed zonder einde wanneer een stel titels de krachten bundelt en als een zielig klein meisje gaat staan janken omdat een andere titel boeh en bah is. Titels die nota bene drijven op het instituut dat het vrouwelijk sekssymbool is, en waar gerust de hand in eigen rondborstige boezem mag worden gestoken.
