Lieve lezeressen,
als zielendokter krijg ik de meest persoonlijke verhalen te horen. Indrukwekkend, fnuikend, soms een beetje opwindend, maar vaak verdrietig.
Dé krant van wakker Nederland publiceert met grote regelmaat soortgelijke verhalen, gegoten in iets dat ze nieuws noemen.
Terwijl ik de genotsknots van de nieuwe liefde van Samantha geen nieuws vind.
Blijkbaar vindt de redactie dat het roer om moet. Meer positivisme in de Telegraaf, lijkt het motto. En daar kom jij, als trouwe lezer, om de hoek kijken. Ze willen graag jouw positieve levenservaring publiceren. Klik maar eens op deze link.
Ik vind dat een prachtig idee. En daarom wil ik jullie graag motiveren om en masse jullie happy moments door te mailen.
Want ik ben er voor je, louter om onoverbrugbare muren te beklimmen.
En daarmee laat ik een grote groep in de kou staan; diegenen die nergens last van hebben.
Die opening biedt de Telegraaf.
Doen hoor.
De pagina is al vanaf 27 januari online, en bij schrijven van dit consult hebben ze pas 4 succesverhalen kunnen publiceren.
Zoveel positieve ervaringen hebben de lezers van de Telegraaf klaarblijkelijk niet.
De hoogste tijd dus om onze rechtse rakkers een goed uit de spreekwoordelijke brand te helpen.
En hier kom jij in beeld, jij depressief hoopje ellende.
Ik wil natuurlijk jullie niet overslaan. Daarom vind ik het legitiem dat jullie ook een leuk verhaal insturen. Desnoods compleet gelogen.
Om je inspiratie te geven schrijf ik hieronder een aantal voorzetjes.
Tik vooral linkse succesverhalen want daar kunnen die nazi-zombies niet zo goed tegen:
- Schrijf ze dat je uiteindelijk door je Turkse buurman werd uitgenodigd voor het suikerfeest, en dat het nog best gezellig was ook;
- Schrijf dat je in de file diarree kreeg en uiteindelijk op de Dixie van de stratenmaker je cement mocht spuiten;
- Of tik enthousiast over die ene keer dat je voorbij een groepje hangjongeren liep, en te horen kreeg dat je veter los zat, en dat dat nog écht waar was ook (Kijk, mensen, zó kan het ook!);
- Vertel in een emotioneel epistel over die keer dat je dacht een hersentumor te hebben, en dat je buren je naar het ziekenhuis brachten. En dat daar bleek dat je gewoon met je dronken harses tegen de koelkast aangevallen was, en je “maar” een hersenschudding had. En dat je buren je alsnog mee naar huis namen. En niet eens een biertje wilden komen drinken. Meer voor jou;
- Of dat je de bloemen van 4 mei in je vaas hebt staan. Je liep langs die krans en je vond het zonde dat straks alles in de kliko zou belanden. Maar dat je elke keer weer aan die arme Joodse homo’s denkt als je die anjers ruikt;
- Ik dacht dat mijn bovenbuurman al een paar jaar aan het rotten was en uiteindelijk heb ik de politie maar gebeld. Want de stank werd ondraaglijk. Nadat ze de deur open gebroken hadden, bleek er een arm Ethiopisch gezin in te wonen, die dagelijks roti met knoflook at. Ze begonnen te huppelen en keelklanken uit te stoten, en waren maar wat blij dat ze uit hun sociaal isolement gehaald werden. Als dank mocht ik aanschuiven en nu neuk ik de zestienjarige besneden dochter op dagelijkse basis;
- Al jaren pluk ik munt uit het kruidentuintje van de kerk. De pastoor betrapte mij en hij werd erg boos. Voor straf moest ik biechten en na twaalf weesgegroetjes en een keer bukken mag ik wekelijks een bosje afknippen;
- Ik nam een lifter mee. Het bleek een man van Noord Afrikaanse afkomst te zijn, maar hij heeft niet eens mijn portemonnee gestolen. Sterker nog; hij sprak ABN! Met een Brabants accent, dat wel, maar knap van zo’n buitenlander he? Dat sommigen zo goed integreren!
Successtories waar de redactie niet omheen kan!
En voor al je echte problemen en een gratis consult kan je mij mailen; goedhard@hoemannendenken.nl
