Bron: Pixabay.com
Gezien de publieke opinie is het niet eenvoudig, maar ik zal toch maar eens eerlijk zijn. Ik haat elke vorm van vegetatie. Daarom verslind ik alle groenten. Al lachende zet ik er de tanden in. Vegetariërs die uit empathie naar dieren voortaan enkel nog met de schaar de tuin ingaan om in hun voeding te voorzien, kan ik niet volgen. Maar zij helpen mij met mijn snode plannetjes voor algehele uitroeiing van aan fotosynthese onderhevige organismen. Aangezien zij bijdragen aan de oplossing voor het vegetatievraagstuk, moet ik ze toch als natuurlijke bondgenoten beschouwen.
Dus snap ik ook heel goed wat iemand bezielt om bomen te vergiftigen. En vergis je niet, want dat is toch een gewiekste onderneming, want bomen laten zich niet makkelijk verleiden tot het innemen van schadelijke stoffen. Zelf verpak ik cyanide in de, voor flora zeer bekende en betrouwbare, pakken Pokon.
Gezamenlijk toasten wij dan op de symbiose tussen plant en dier. En je moet die takken zien hangen wanneer ze in de gaten hebben dat ze hebben gedronken van de gifbeker. Die realisatie komt snel wanneer ik mijn eigen wijnglas leeggiet op de grond en triomfantelijk kakelend wegloop. Sukkels!
Maar nu moet ik vernemen dat er toch vrij gewelddadige copy-cats aan het werk zijn. Die de bomen eerst folteren met een accuboortje en daarna onder dwang hun vergif met een trechter toedienen. Om zo min mogelijk sporen achter te laten voor de rechercheurs van de milieupolitie, plakken ze het schors terug op de boom. Met eveneens toxische bindmiddelen uiteraard. Nu weet ik niet of ik trots of verafschuwd moet zijn.
Uiteraard dragen deze Abu Ghraib-beulen bij aan de oplossing voor het vegetatievraagstuk, maar dit soort psychopathisch gedrag kan wel eens de aandacht van de Verenigde Naties op zich vestigen. En dan zijn de rapen gaar! Iets wat we al helemaal niet kunnen tolereren. Kortom, bij deze dan toch maar de oproep om in het vervolg niet zo opzichtig van al het groen, dat ons betonnen bestaan bedreigt, te ontdoen. Enige subtiliteit is geboden! Het is noodzakelijk plantaardig over te komen, voor het goede doel. Al zijn we van mening dat tijd voor aardigheden voorbij is!
