Sodekolere, hebt ik daar twee weken in het Havenziekenhuis legge te legge. Dat pleurissie dat ik onder me leeie had, was dus een dubbele longverkettering. Godsammelazarus, wat was ik belabberd, zeg. Ik leekt d’r wel een vaatdoekkie dat een half jaar in de wasbak gelege had. Hebt ik zowat die goeie heer daarbove een hand legge te schudde, is het wat? Nou, ik wis nie hoe gauw of dat ik me klauwe terug moes trekke, had ik geen zin an, joh. Hebt ‘t nog veel te veel naar me zin.
Wereldnieuws
Ik bent me wel wild geschrokke, hoor. Al die ellende weer. Aanslag hier, aanslag daar. Vroeger had ik alleen maar aanslag in me badkamert en dat kon ik zo verhellepe. Nee, je word d’r nie vrolijker van. En dat enkelt en allenig omdat d’r van die mafklappers een beetje hun geloof legge zitte op te dringe. Want alles wat zij ongelovig vinde, mot kapot. Nou, ik vind daar wat van. Ik docht dat we dat al gehad hadden toen dat snorretje uit Moffrika hier een beetje de baas docht uit te hange, maar het is van alle tijde.
En dan die brand in Londen, verschrikkelijk, niet? Die mensen hebbe geen schijn van kans gezien, joh. Mot je toch ook nie an denke? Zit je vast als een rat in de val. Vreselijk. Daar bent ik wel bang voor, hoor. Brand. Hebt ‘t toen gezien in de Zwaanshals. Heleboel dooie toen. Gossammelazarus, dat ging zo snel, je knipperde met je oge en alles stond in de hens. Die beelde blijve in je kop hange, hè? Neem je mee, joh. Voor altoos. En dan in Portugal ook met die bosse. Godver nou. Wat een verdriet. Zit je in je autootje en ken je nerges nie heen. Ik bent d’r zo bang voor. Ik woont op de vierde, maar mot ‘r nie an denke dat ze me motten evolueren met die brandweert en zo. Maar ik rookt d’r nie minder om. Met me pleurissie.
Kabiniet
‘t Is toch wat? Benne ze daar in het Haagse al maande bezig om een regering te make. Die gaste verdiene goud en legge allenig maar te lullen over wat ze nie van mekaar motte. Loopt die Klavert weer weg, kompt die Klavert weer terug. Is die Wilders weer pislink omdat ze em vergete, liegt die Rutte de hele boel weer an mekaar en zo kent ik nog wel effe uren doorgaan, maar ze kenne beter gaan regere.
Natuurlijk is ‘t ook erreg dat die mensen in Afrika motte vluchte. Ik hebt ‘t hier ook gezien in 40, 45. Voor huis en haard. En ze kenne daar nergens hene, joh. Niemand mot ze hebbe. Dus komme ze allemaal deze kant op. Maar wij kenne in dit kleine landje toch ook niet iedereen een beetje legge op te vange? Dat kent toch ook nie? Ook al zou je dat met liefde wille. En kijk, me hart is er goed genoeg voor, maar ik hebt geen kamert over en ik spreekt geen Arabisch. Ja, dan houw ‘t op, niet? Ze zien mij al an komme op zo’n hamburgercursus. Mot die ouwe Willem nog Arabisch lere. Ik hebt de pest an zand. En kamele ook. Kenne die beeste niks an doen, maar ik mot ze nie.
Nieuw
Is die Helmut heengegaan, heel de wereld ontdaan, zegge de media. Die kerel was ook wel een beetje op leeftijd, is het wat? Of je mot mijn zijn, ja, dan loop ie nog effe door. Hier kompt op de tweede weer een nieuwe bewonert. Ene Manfred. En bij zo een naam gaan bij mijn alle alarmbelle legge te rinkele. Mot nei gekker worre, kompt er godverdomme een Duitser in het gestich! Ik kijkt ‘t gewoon an en as ‘t me nie beval, nou, dan kijkt ik ze hier nooit meer an. Gekkehuis.