Bezig zijn is niet erg. Druk is goed. Dat houdt de vaart erin. Stress is een kwestie van niet genoeg gedaan hebben. Zo stond ik er altijd in. Toch zijn er grenzen aan wat ik kan hebben. Druk die wordt opgebouwd, moet ergens naar toe. Nu heb ik een aantal uitlaatkleppen. Die zijn niet allemaal even sociaal geaccepteerd.
Kneiter-hard dronken worden. Zat tot je niet meer kunt staan. Tot het bier letterlijk uit je neus komt. Het is geen handige uitlaatklep. De katers duren dagen, mijn omgeving maakt zich zorgen en ik ben gewoon geen charmant bier-lijk. Op een gegeven moment zijn je vrienden het ook beu als je stomdronken rond strompelt, dus dat houd je niet vol. Daarnaast is het nogal zelf-destructief.
Gamen. Een goede first person shooter is een prima uitlaatklep voor een dagje frustratie op kantoor. Een wrede beat-’m-up doet dat ook. Zelfs een potje Fifa of PES tegen vrienden kan je zinnen even verzetten en je de rust en ontspanning geven die je zoekt. Maar ja, welke game je ook aanslingert op welk platform dan ook, games hebben de eigenschap je erin te zuigen. Je bent even niet meer aanspreekbaar. Dus je hoort niet dat het vuilnis naar buiten moet, of dat de vaatwasser klaar is. Of dat het al lang drie uur ‘s nachts is geweest. Wanneer je ook nog ambities hebt en een chronisch gebrek aan zelfdiscipline, is dat ook niet handig.
Maar wat moet ik dan? Het gevoel dat de druk die door de week heen opbouwt er niet uit kan, is misselijkmakend. Ik moet mijn stress kwijt. Ik verdom het dus om als een idioot te gaan autorijden en mijn frustraties op mede-weggebruikers te ventileren. Ik ben ook geen lul, dus ik kan niet snauwen tegen personeel in de horeca of helpdesk-medewerkers. Ik snap dat iedereen gewoon zijn best doet.
Maar toen kwam ik jou tegen.
Wat ik de laatste tijd pas heb, is dat ik je bel of app. Ik ben al een stuk kalmer dan. We drinken koffie. We praten, ik rook te veel. We zetten elkaar voor schut, plagen en lachen. Er hoeft verder ook niets te gebeuren. De frustratie hoeft niet vertaald te worden in vleselijke lust. Gewoon even hangen is genoeg. Ik kijk niet meer op mijn telefoon, de uren vliegen voorbij. Wanneer ik naar huis rijd, ben ik totaal ontspannen.
Daarna, dan zing ik hard mee met de radio. Betaal fluitend mijn belastingaanslag. Zou dit het dan zijn? Is dit wat mensen bedoelen met dat je gelukkig bent? Een groot gedeelte van me kan het niet geloven. Het kan niet zijn dat het zo simpel is.