Bron: Pixabay.com
In tegenstelling tot de staking zelf, kan het je haast niet zijn ontgaan dat kranten afgelopen week kopten over een lerarenstaking. Toch wel erg kunstig om twee fouten te maken in één woord: want welke leraren? Al jaren zijn het enkel leraressen die pogen het PO (primair onderwijs) draaiende te houden. En welke staking? Alleen als je jonge kinderen hebt (of in een moment van onoplettendheid het journaal hebt aangezet dan wel naar Remco’s tijdlijn hebt gekeken), is het je opgevallen dat er een ‘staking’ was.
Zo mochten mijn kinderen een héél uur later ‘pas’ de schooldeur door. Een staking van lik-m’n-vestje dus! Én ik had die dag per ongeluk dé gratis krant gelezen. Dus ik had al twee bronnen (voor ik Remco’s tijdlijn zag) vanwaar de immense onvrede van de leraressen mij ter ore kwam.
Maar goed, die krant. Blijkbaar was het een vrouwonvriendelijke krant, want de foto die het artikel vergezelde, zat bomvol mannen. Zoveel mannen vind je vandaag de dag niet eens meer in het basisonderwijs. Slechts drieënhalve man op de 25 leerkrachten. Da’s dus drie mannen, één homo en een Blackjack aan vrouwen. Toch presteert TMG het om het hoekje te fotograferen waar alle 18 mannen van het Nederlandse PO bij elkaar stonden.
Bij nadere inspectie bleek het te gaan om een foto uit 2014 van een échte lerarenstaking, eentje van MBO-leerkrachten. Wat natuurlijk niet vreemd is, want hoe wil je het Malieveld vullen als er slechts één uurtje het werk wordt neergelegd? Wanneer je een uur staakt, ben je hoogstwaarschijnlijk gewoon op tijd op je werk en drink je samen met je collegae een paar bakken extra koffie.
Waarmee deze ‘lerarenstaking’ van 2017 met recht de lafste staking in de geschiedenis der stakingen genoemd mag worden. Ach ja, de kinderen vonden het fijn en ik ben ook wel te porren voor een uurtje minder indoctrinatie en regurgitatie.
Helaas legt die foto van de Metro wel iets pijnlijks bloot. Namelijk dat de leegloop van mannen, in het basisonderwijs, de daadkracht niet ten goede komt als het stakingen betreft. Een leegloop die enkel heeft kunnen geschieden omdat de dames zo gek waren om, voor een dalend reële inkomen en stijgende werkdruk, de ontstane arbeidsopeningen te dichten.
Dus waarom zij nu klagen over een onbalans in de ratio werkdruk/verdiensten, snap ik nog niet helemaal. Desalniettemin, met inmiddels nog maar 1 man op de 7 leerkrachten in het PO (wat betekent dat er meerdere basisscholen zijn waar geen enkele man te bespeuren is) zal de lafste staking ooit in het verschiet liggen.
Bovendien was dezelfde leegloop het eerste signaal dat de kwaliteit van het onderwijs achteruitging. Afgezien van de sociale en motorische ontwikkelingen van mijn kroost, vind ik de reken- en taalvaardigheden het belangrijkst wat hen dient te worden bijgebracht gedurende het PO. En laat juist het reken- en taalniveau, het afgelopen decennium, gigantisch achteruit te zijn gegaan bij de PABO.
Dus rest mij enkel de vraag: ‘Heb je eigenlijk wel recht op meer inkomsten, enkel omdat de werkdruk hoog is?’ Ik denk van niet! Ik denk namelijk dat die werkdruk flink omlaag kan, door niet elk maatschappelijk probleem op het bordje van leerkrachten te deponeren. Maar bovenal denk ik, maak het vak weer aantrekkelijk voor mannen, dan zul je zien dat ook de leraressen niet meer zullen staken.
