Bron: @pasvugts
“Somebody bring me coffee.” Een poosje geleden zag ik dat voorbij komen. “Mmm, koffie, lekker,” dacht ik natuurlijk meteen. Maar stond dat er wel écht, daar op de tijdlijn van die mysterieuze blondine? De denkende man in mij ging aan de slag.
Wat er staat: “Een willekeurig persoon die zich geroepen voelt, is welkom om mij een kop koffie te brengen.”
Wat er eigenlijk staat: “Ik verveel me en kan best wat gezelschap gebruiken.”
Wat ze diep van binnen wil zeggen: “Ik voel me alleen en ben op zoek naar twee warme, zachte armen om me heen.”
Wat haar moeder denkt: “Hoezo heb je geen koffie in huis? Kom hier, dan zet ik een hele pot voor je!”
Wat haar vader denkt: “Als we geen Senseo in huis hadden gehaald, dan woonde ze gewoon nog thuis.”
Wat haar vriendinnen denken: “Zo, die durft! Gewoon een open uitnodiging online plempen!”
Wat haar huisgenoten denken: “Sjezus bitch, zijn wij niet goed genoeg of zo dat je het buitenshuis moet zoeken?”
Wat haar stapmaatjes denken: “Ik kan anders ook wel een bak gebruiken.”
Wat Liga Continue denkt: “Koekje erbij?”
Wat Lil’Kleine denkt: “Maar ik heb drank. En drugs.”
Wat haar baas denkt: “Aan dergelijk lui en initiatiefloos personeel heb ik doorgaans bar weinig.”
Wat Starbucks denkt: “Koffie? We hebben wel een cafeïnevrije latte doppio machiatio!”
Wat haar ex denkt: Vuile slet, met d’r wijdbeense geschreeuw.”
Wat mannen denken: “Leuk, die wil nonchalant genomen worden!”
