Bron: Relatieplanet
Het fenomeen ‘datingsite’ valt behoorlijk tegen. Ik heb mij een tijdje geleden aangemeld, mijn meest stoere foto’s geplaatst en mijzelf met een prima profiel in de ‘markt’ gezet. Een rommelmarkt kennelijk. Want wie zou mijn advertentie kunnen weerstaan?
Kennelijk ruikt het ‘relatiemateriaal’ onraad, want de weinige berichtjes die ik kreeg waren allen uitermate kort. Beleefde teksten als: ‘opschepper’ , ‘kansloos’, ‘je zit op de verkeerde site’ en ‘probeer Tinder’ vielen mij ten deel. En de meesten van de dames zijn al lid sinds 2008. Snap ik als zelfs ík de toets der kritiek niet doorsta.
Ik heb het probleem voorgelegd aan de webmaster die mij voorstelde om mijn zoekprofiel aan te passen, zodat de juiste dames zouden reageren. Passend bij mijn karakter en levensmotto.
Je kunt dan allerlei hokjes aanvinken en dan opslaan, want dit was ik door mijn blinde hunkering helemaal vergeten, want ja, ik leid nu eenmaal een leven vol stress en gejaagdheid, zonder vrouwelijke partner. Mijn laatste retraite was in ieder geval die lange zomervakantie tussen de zesde en de brugklas.
Ik heb het advies van de webmaster strikt opgevolgd en de gewenste eigenschappen van mijn partner in spe allemaal ingevuld. ‘Gehoorzaam’, ‘gedisciplineerd’, ‘volgzaam’, ‘politiek correct’, ‘huiselijk’ , ‘hard werkend’, ‘geen bartype’, ‘streng voor kinderen’, en ‘weinig slapend’.
Verder schreef ik dat ik het fijn zou vinden dat mijn partner geen bezwaar heeft tegen mijn militaristische hobby’s en bijvoorbeeld ook vóór de dienstplicht voor vrouwen is. Kreeg ik toch binnen een dag vijfduizend berichtjes uit Noord-Korea!
Wat hieraan vooraf ging:
