Enige weken geleden stuitte ik op het profiel van Julia. Haar vileine wijze om de gemiddelde man tot varkensvoer te degraderen noopten mijn bijnieren tot overwerk. Voor de lezer met een lager IQ dan 142: de bijnieren produceren adrenaline.
Bij mij stroomt deze neurotransmitter toch al overvloedig, maar door deze tekst spoot het spul werkelijk mijn oren uit. Eigenlijk uit iedere lichaamsopening. Ik schreef haar een bericht.
Beste Julia,
Hoe onrechtvaardig van de middelmatige man om jou lastig te vallen met triviale en grammaticaal slecht opgebouwde zinnen, waarbij tevens ‘d’, ‘t’ en ‘dt’ op incorrecte wijze worden gebruikt. Vooral jij hebt recht op juist geplaatste komma’s.
Deze buitensporigheden moeten worden bestreden door iemand met een verfijnd intellectueel leven zoals jij. Jouw Hermès-tasje belichaamt nu eenmaal sophisticatie en vervolgens krijg jij des avonds berichtjes die niet aan de regels der letterkunde voldoen. Licht te begrijpen dat jouw prullenbak en blokkeerlijst gevuld zijn met loodgieters, stratenmakers en andere sujetten. Werkelijk hemeltergend dit te moeten ondergaan.
Mijn verfijning van smaak speelt mij ook parten. Niet zelden ontvang ik aanzoeken van dames uit de middenklasse met een hoog ‘Batavia-stad gehalte’, waarbij ik mij niet aan de indruk kan onttrekken dat de Nederlandse vrouw niet in de ‘landen top tien’ van best geklede vrouw vertoeft. Gezien jouw prachtige foto’s ben jij duidelijk dé exceptie op slechte smaak en decorum.
Welnu Assepoester. Mits dit epistel niet in jouw prullenbak belandt, zie ik mogelijk twee verenigbare karakters. Jouw moment op het bal is nabij. Het muiltje past waarschijnlijk alleen jou en daarom stel ik een spoedige ontmoeting voor in het Amstel Hotel, waar het kaf en het koren reeds gescheiden is.
Vooralsnog ga ik mijn betoog sluiten, aangezien mijn werk op de universiteit en het voorzitterschap van mijn club mijn verdere aandacht opeist. Mocht ik aan jouw parameters voldoen, lijkt een wederkerige berichtenwisseling mij een goede start.
Het antwoord van Julia:
Beste Romeo?
De prullenbak heb je nog net niet gehaald, maar dat moment is waarschijnlijk nabij. Het sausje over jouw ‘boerenkoolformuleringen’ is echter dusdanig gebonden dat ik mij afvraag uit welk pakje het komt. Een meesterkok ben je waarschijnlijk niet. Ik proef echter wel enige ingrediënten die mijn zeer gevoelige smaakpapillen prikkelen. Het water loopt mij echter nog niet uit de mond.
Ook de tekst in jouw profiel waarin je schrijft dat je op zoek bent naar ‘relatiemateriaal’, is van het kaliber ‘blokkeerlijst’. Proficiat. Mede door mijn moeder sta je hier (nog) niet in, temeer omdat het drie maal schuldloos gescheiden ook haar is overkomen. Zij vindt dat wij jouw antecedenten best eens in het Amstel Hotel kunnen doornemen, waaruit je echter geen enkele conclusie mag trekken. Chateau Mouton Rothschild 1982 is voor ons een pré.
Shit! En nu?
Wat hieraan vooraf ging:
Niet doen Remco. Ze schrijft dat het water haar nog niet uit de mond loopt. Ze bedoelt kwijlen.
Dat het water in de mond moet lopen, maar haar niet heeft bereikt, geeft te denken.
Stuur haar maar een Fristi.
Je zou een voorwaardelijke ontmoeting kunnen voorstellen.
Dat ze de helft van die fles betaalt, bijvoorbeeld, en haar schuldloos (my ass) gescheiden moeke thuis laat.
Ik heb nu al knikkende knieën Kees. Ben benieuwd of het tot een ontmoeting komt.
Dat je überhaupt op dat profiel hebt gereageerd, kan maar 2 dingen betekenen, nl.:
1. Je had toevallige je lolbroek aan en dacht, al neus peuterend: ‘Ha-ha-ha-Haaaah! Tijd om te trollen’; of
2. Ze zag er bijzonder lekker uit! Want een profiel dat zo weinig (alleen alles wat ze NIET wilt) over de persoon erachter vertelt, krijgt enkel reacties om oppervlakkige redenen.
Uiteraard is er nog een optie 3, maar dat is een combinatie van de eerder genoemde opties. Oftewel, niet het benoemen waard 😛
Oh ja, mocht je het overwegen om toch te gaan, neem dan Kees’ tips in acht of beroof een juwelier (op klaarlichte dag) 😉
Nee, ik wil dit wel meemaken.
Gewoon een foto van een glazen schoentje mailen, met de tekst: “Houd je muil maar! Het is me toch iets te doorzichtig.”
Dat is misschien een idee!
Briljant.
Ik kan me niet voorstellen dat deze Julia serieus bezig is. Heeft veel weg van een troll account.
Het zou me niet eens verbazen als je met een man aan het praten bent. 😀
Ik kan ieder advies gebruiken!
Zeg maar dat je je vriend Kees mee wil nemen.
Als date voor haar moeder. 😀
Daar hou ik je aan!
Het nummer van haar moeder vragen. Want zelfstandig is ze blijkbaar nog niet.
Haha, nou ik wil best mee hoor.
Die twee (als ze echt bestaan) met bijtend sarcasme de tent uit jagen! Ik geef ze vijf minuten. 😀
Een fles Chateau Mouton Rotschildt ‘ 82 kost trouwens bijna 900 euro. Ik stel voor om bij de AH de goedkoopste tafelwijn uit het rek te trekken en er met een dikke viltstift “Sjattoo Molton dinges” op het etiket te kalken.