Recentelijk was er een heftige discussie gaande tussen Hoe Mannen Denken (hier en hier) en Hoe Vrouwen Denken (hier en hier) over de vraag of de moderne vrouw daadwerkelijk weer een ‘Echte Man’ wil. Wel, die Echte Man is nu wel voldoende uitgekauwd. Daarom wil ik het nu over de andere kant van de harde realiteit hebben: De Moderne Vrouw. Is die nog wel ‘echt’ vrouw? En wil de man dát ‘fenomeen’ dan nog wel?
Jij, jij bent een sterke, geëmancipeerde vrouw. Zelfstandig ook. Jij dopt je eigen tuinbonen, kunt je bakfiets repareren, vult de olie in je Twingo bij, krijgt je potten met eigengemaakte jam zelf open. Desnoods ram je een keukenmes in het deksel. Plop! Je maait het gras keurig rond je paardebloemperkjes, repareert de IKEA-vaatwasser als het even moet, weet wat er in het nieuws en de politiek speelt. En je voert vanzelfsprekend dagelijks snoeiharde onderhandelingen met het UWV en de belastingdienst.
Ik hoor je denken: ‘klinkt dát even stigmatiserend…’ Ik weet het. Dat is ook de bedoeling. Namelijk voor het gratis stukje relatie-splaining dat ik nu, vanuit mannelijk oogpunt, speciaal voor jullie ga doen.
Want wat doe jij naast het voornoemde óók nog? Jouw stinkende best om jullie ingekakte relatie weer uit ‘t slop te trekken. Om die connectie tussen jullie te herstellen. Je doet er álles aan om hem te laten zien, wat voor geweldige, onmisbare, échte vrouw jij bent. De vrouw die iedere man zich in theorie zou moeten wensen. Jij kunt dingen! Jij toont initiatief! Jij bent maatschappelijk geïnformeerd, politiek correct en slechts diplomatiek feministisch. En je argumenteert hem keer op keer de oren van het hoofd, zélfs als het over voetbal gaat.
Alleen antwoordt hij niet. Nooit.
Jij regelt de uitjes, de weekendjes weg en de vakanties. Jij trekt elke dag je stoutste lingerie aan. Jij ‘doet’ de kinderen zo goed als helemaal in je eentje en neemt hem alles uit handen zodat hij zich ook regelmatig kan ontspannen. Je werkt natuurlijk voltijd en je sport je een breuk.
Alleen ziet hij dat allemaal niet. Nooit!
Nee, hij blijft gewoon met zijn luie reet op de bank liggen, met zijn gedesinteresseerde lamzakkenattitude. Gaat enkel nog met z’n maten uit, praat al lang niet meer écht met jou. Wat nou re-connecten. Alsof hij op een compleet andere golflengte zit. Verder weg dan ooit. Genegenheid? Lichaamscontact?? Seks?!? Mwah, dat hoeft allemaal eigenlijk ook niet meer zo nodig. En dat terwijl jij jezelf net tot superbody opgewerkt hebt! Hoe is het mógelijk…
Rotvent.
Wel. Daar zit ‘m de crux. JIJ kunt alles zelf, wéét alles, en je dóét ook nog eens alles. Wat moet HIJ dan nog daar bij jou? Waarom zou hij nog die fel bediscussieerde en begeerde Echte Man voor jou zijn? Jij bent zelf al té geweldig. Jij hebt hem helemaal niet nodig! En – nu spreek ik even uit echte eigen ervaring – het enige waar mannen verrekte slecht tegen kunnen in een relatie, is zich overbodig en betutteld voelen.
Want wat blijft er zo nog over? Wederzijds bekritiseren. Elkaar minutieus beoordelen is immers zo veel makkelijker dan elkaar waarderen. Problemen ventileer je bij vrienden en familie, want bij elkaar kun je toch niet meer terecht. Op het moment waar je elkaar gaat afkraken op die paar kleine zaken die – nog – niet perfect zijn, het moment dat je elkaar liever uit de weg gaat, is het al te laat.
Zo ging het dus bij ons. Ex-ons.
Dames, trap er niet in! Laat je vent lekker z’n eigen en ook een paar van jouw bonen doppen. Geef hem tenminste het gevoel dat hij nog íéts voor je kan doen. Je hoeft echt niet ineens het afhankelijke vrouwtje uit te hangen. Integendeel, liever niet. Maar geef hem zo af en toe het gevoel dat hij óók nog enig nut, respect, waarde en waardigheid geniet binnen de relatie. Geloof me, een man heeft juist dat kei- en keihard nodig. Ook al zal hij dat nooit zeggen.
Lieve groet van Denis-die-alles-hartstikke-fout-deed-en-het-dus-kan-weten.