Bron: WikiMedia (foto door Mirande Phernambucq)
Aan alle Amsterdammers
Datum: 20 september 2017
Lieve Amsterdammers,
Eergisteren schreef ik u in een afscheidsbrief dat ik uitbehandeld ben. Ik dankte u voor de zeven mooie, turbulente jaren en vroeg u goed voor onze stad en elkaar te zorgen.
Die brief ondertekende ik met het welbewust gekozen woord ‘Vaarwel’.
Nu wilt u, vanavond om 20.00 uur, met duizenden voor mijn woning komen applaudisseren en het lied Aan de Amsterdamse grachten zingen.
Lieve mensen, wat heeft u niet begrepen aan het woord ‘Vaarwel’? Vaarwel betekent een afscheid, een definitief afscheid. Waarbij het moment van afscheid wordt bepaald door degene die ziek is, en door niemand anders.
Mocht u uiting willen geven aan uw gevoelens van medeleven of dankbaarheid, dan kunt u mij een ansichtkaartje sturen. Bijvoorbeeld met een persoonlijke krabbel erop, dat zou ik fijn vinden.
Maar blijkbaar leven we in andere tijden. Zingen en applaudisseren zult u, pal voor mijn woning, zodat eenieder kan zien en horen hoe begaan u bent. U gaat er, puur voor het eigen gemak, van uit dat ik al die herrie vast wel zal waarderen.
Ja, u.
Maar weet u wat het is? Het gaat niet om u. Deze keer gaat het om mij.
Gunt u mij alstublieft mijn rust, zodat ik deze laatste fase van mijn leven samen met mijn familie en geliefden kan doorbrengen.
Blijft u alstublieft weg.
Applaudisseren doet u maar wanneer ik dood ben. Dan mag u mij beschouwen als die boom waartegen elke Amsterdammer zijn plasje van medeleven kan doen. Echt, ik vind dat prima. Maar niet nu.
Nogmaals vaarwel,
Eberhard van der Laan
P.S. Overigens ben ik vanavond niet thuis
.jpg){kind=link}
Het zal allemaal goed bedoeld zijn van degenen die Eberhard van der Laan eer willen bewijzen, het is de vraag of ze hem daarmee een plezier doen. Mooi geschreven!
Hear! Hear!
Deze is ook interessant. http://www.briefjevanjan.nl/aan-de-amsterdammers/
Lief bedoeld de actie, want je wil zo graag de lieve, integere, duidelijke, no nonsense, totaal vrij van arrogantie maar vooral de liefdevol bescherm vader van degene waar bijna niemand naar omkijkt, de daklozen, voedselbank laten voelen/zien hoeveel wij van hem houden en gaan missen.
Voor mij was hij de leukste, liefste , liefdevolle Burgemeester van A’dam.Ik mis hem en het afscheid voelt hartverscheurend, lieve Eberhard voor altijd in mijn hart
Ik vond het een sympathieke actie. Eenmalig dus met die rust zal het wel meevallen en na iemands dood applaudisseren heeft niet zoveel nut.
Azijnpissers zijn er altijd …
Was n mooi eerbetoon,zijn vrouw en kinderen kwamen de mensen bedanken en waren dankbaar voor t initiatief .
Het was prachtig. Beheerst, ontroerend, welgemeend, hartelijk. Dat is iets dat veel mensen niet meer verdragen kunnen. De harten zijn versteend, de emoties verschraald, de geest gecocaïniseerd en vrijwel afgestorven. Meestal worden ze dan columnist. Of politicus.
In ieder geval was het oprecht. Er blijken duizenden deugers in deze stad te wonen. Gutmenschen ja. Een geuzennaam. Mensen met een hart.
Mevrouw van der Laan kwam naar buiten en zei dat haar man te zwak was m naar buiten te kmen maar genoten had van het applaus. Het geheel duurde amper 30 minuten.
Wie nu zuur gooit over dit oprechte gebaar is een klein IS-ertje. Iets moois kapot maken. Lekker Boedhaatjes kapot gooien. Tempels slopen.
Trots en ontroering. Dat was de stemming. Dankbaarheid ook. Leer daar maar mee te leven, zuurpruimen.
Het was vast een ‘leuk event’ . Telefoon klaar voor het momentje dat de burgemeester even voor het raam komt. De mensen zijn tegenwoordig verslaafd aan emo-momenten. Dan kan men over tien jaar zeggen: waar was jij op het klapmoment van ons Amsterdammers. Kijk toch eens hoe wij het ‘beschaafde voorbeeld gaven in Nederland.
Als de (voornamelijk import) Amsterdammers nu werkelijk saamhorig willen zijn, zoeken zij de duizenden daklozen in de hoofdstad op en gaan dar een halfuurtje voor staan klappen. Duizenden daklozen die hun woning niet meer kunnen betalen. Mede door het beleid van van der Laan. Dus als je het over versteende harten hebt….. Maak eens iets over aan het Leger Des Heils in Amsterdam. Je weet niet wat je ziet in de opvang! Daaaag gutmensch!
Jemig wat een zuur commentaar Remco! Ik was er overigens niet bij maar ben (als import volk) zeker emotioneel over het afscheid, al ben ik helemaal niet van het collectief rouwen. Maar goed, de man is dan ook mijn baas. En als je het over saamhorigheid en inzet voor minder bedeelden hebt; toen de vluchtelingentoestand hier in A’dam uit de klauwen liep was een groot deel van de ambtenaren vrijwillig bezig in de opvanglocaties.
Tot slot: Je moet je toch even inlezen over de verantwoordelijkheid van de burgemeester. Die maakt géén beleid. Dat doet de wethouder, binnen de kaders van wat Den Haag in al haar wijsheid (not) bedenkt. Dat huizen onbetaalbaar zijn geworden komt door landelijk beleid.
Is een burgemeester geen politicus? Tuurlijk valt het woord zuur weer eens. Mooi dat de ambtenaren de handen uit de mouwen staken, maar heeft het geholpen? En een beetje flauw om te suggereren dat ik mij moet inlezen in de taken van een burgemeester. Bovendien heeft hij jaren voor de PVDA in de gemeenteraad gezeten. Over inlezen gesproken.
Wanneer je ervan beschuldigd wordt “zuur” te zijn, kun je er vanuit gaan dat je gelijk hebt.. Een gelijk dat niet weerlegd kan worden, dus opent men de zuurkast maar weer eens.
Doubt if this was written by the Mayor. His wife thanked the crowd. The gentleman that he is would knowing this was a one time happening keep his thoughts to himself.
Wat is dit voor artikel? Is het satire, of is het een eerbetoon, wat is het?
Het is in ieder geval niet leuk, humoristisch en het bevat geen toegevoegde waarde.
Dus als jullie “hoemannendenken” een greintje zelfrespect hebben en respect voor anderen zou ik deze “brief” van het internet halen en jullie welgemeende excuus aanbieden.
Ja Merlijn, wat is het? Dat is voor jou een vraag, maar voor heel veel mensen gelukkig een weet.
Maar goed, je vindt het dus niet leuk, maar wel humoristisch. Dat is al een beginnetje.
Over respect gesproken: vind jij het respectvol om jezelf uit te nodigen bij een terminaal zieke man, gewoon op goed geluk, omdat hij dat vast wel leuk zal vinden? Natuurlijk zegt zijn vrouw dat hij het waardeerde. Wat moet ze anders? Om wanneer iedereen vertrokken is, te verzuchten: “goddank, die zijn weg. Eindelijk rust.”
Dat is net zo goed ‘invullen’ uitgaande van je mogelijke eigen behoefte.
P., je gaat voorbij aan de hamvraag: is het respectvol om jezelf uit te nodigen bij een terminaal zieke man, gewoon op goed geluk, omdat hij dat vast wel leuk zal vinden?
U hebt volkomen gelijk. Men heeft er een stuitend “evenement” van gemaakt, compleet met bootjes en witte wijn.
Vaarwel is vaarwel. Laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Ik vind deze satirische brief uiterst gepast. Mijn kop werd er overigens door mijn emo-omgeving afgebeten, toen ik mijn bezwaar tegen dit gedoe kenbaar maakte. Verwijt over mijn zuurtegraad. Het zij zo. Een doodzieke man laat je met rust, tenzij hij aangeeft, het anders te willen. En dat heeft hij niet gedaan. Natuurlijk bedankt zijn vrouw de goegemeente. Wat had ze anders moeten zeggen? “Sodemieter op, allemaal”? Dan had er voor altijd een smet op de laatste dagen van de burgemeester gekleefd.
Wat een banaal gedoe.
Ongewenst of gewenst, ongepast.
Gewenst dan is de roem hem naar het hoofd gestegen. Gevoed door blinde adoratie.
Hij was wijzer geweest als hij eerder was gestopt.
Kort geleden, bracht WA een onverwacht bezoek aan Amsterdam. vd Laan vergezelde hem,
dux niet zo onverwacht. Op een gegeven steunde WA de doodzieke man.
Normaal lijkt me, dacht hij aan zijn vader? Niet van belang. Gejuich op Facebook ” twee kanjers van ons” Niets van mij bij. Decorumverlies is gruwelijk. Gezien bij mijn ouders, ik weet dat van mezelf. Voor mij hoort dat niet openbaar.
Een misplaatst applaus. Honderd duizenden zieken…zijn ze minder?
Misschien financiele problemen?
Nee, dit is geen fatsoen.
Manja Croiset Auteur
Het is net als met al die zgn proPalestina mensen die geen f..k om die Arabieren geven, want wat met die in Jordanie, maar vooral zich zelf op de borst willen kloppen. Als van der Laan is wie jullie denken en zoals hij naar voren kwam in zijn laatste gesprek eer hem dan met een actie in die geest niet met een egoistische klapaubade.
Goede en noodzakelijke satire, deze “brief”.
Essentie: “Lieve mensen, wat heeft u niet begrepen aan het woord ‘Vaarwel’? Vaarwel betekent een afscheid, een definitief afscheid. Waarbij het moment van afscheid wordt bepaald door degene die ziek is, en door niemand anders.”
Bravo.
Goeie hemel, wat een zuurpruimen allemaal en wat een miezeige manier om zelfs een goed bedoelde en duidelijk warme groet aan een geliefde Amsterdammer zo de grond in te boren….bah, kleinzielig en harteloos…. zegt meer over de schrijvers dan over onze geliefde ( ja ook hij had fouten, jullie allemaal niet?????) burgemeester!!!!Gun hem een waardig en rustig einde en stop met kissebissen over deze bijzonderse mens( mensch!!)
De zuurkast wordt weer opengetrokken, da’s altijd een teken van inhoudelijke zwakte. U is nogal met zichzelf in tegenspraak. “Gun hem een waardig en rustig einde” is nu niet bepaald in overeenstemming met ongevraagd op applausvisite gaan om de emo-behoeften van de met bootjes en witte wijn uitgeruste rouwfeestvierders te bevredigen. Zoals de satirische brief terecht stelt: “Wat heeft u niet begrepen aan het woord ‘Vaarwel’?”
Het verbaast me dat deze burgervader zo geliefd was. Ik vind hem maar een rare kwiebus. Had helemaal niks met hem. Kwam hij niet even voor het raam om te zwaaien? Dat zegt ook wel genoeg.
Een “rare kwiebus” is nu niet bepaald een sterk inhoudelijk argument. Ik vind uw reactie, net als het applausfestijn, niet getuigen van fijnzinnigheid.
Nou, bedankt voor je opbouwende kritiek Olivier. Ik weet niet zeker of je hier aan het goede adres bent om fijnzinnigheid op te diepen, daarvoor ben ik hier nog te kort. Ik vond hem een vervelende miesbal, is dat beter?