Bron: www.pexels.com
Vandaag kom ik er, bij de echoscopist, hoogstwaarschijnlijk achter wat het geslacht van Arthurs aankomende broertje of zusje is. Dat we in een taalgebied wonen zonder een geslachtsloos woord daarvoor – zoals sibling – geeft al aan hoe belangrijk deze kennis hier gevonden wordt.
Foetussen, baby’s en dreumesen laten doorgaans niet merken wat hun politieke standpunten zijn. Ook hebben ze geen mening over het Songfestival en kennen ze de buitenspelregel niet. Alles wat je hebt is een naam, een geslacht en het gewicht op een geboortekaartje. Daar moet je het qua identiteit een behoorlijke tijd mee doen.
Natuurlijk heb je ook een mollige of een ranke. Eentje met veel of met weinig haar. Zijn neus en haar oren. Bewegelijk of rustig. Maar het geslacht maakt hoe dan ook een belangrijk deel uit van de persoonlijkheid, lang voordat hij of zij er zelf bewust van zal zijn.
Lekker mannelijk
Arthur, bijna vijftien maanden, krijgt continu geslachtsgerichte input waar hij geen invloed op heeft. “Lekker mannelijk, Arthur” bijvoorbeeld van een buurmeisje, als opmerking op zijn regenboogbroekje. Het gaat haast altijd over kleding. Het raakt me totaal niet, maar het valt wel op.
Mocht het een zusje worden, dan zal ze toch nog veel van Arthurs kleding aankunnen. Mannelijk is in onze samenleving ook onzijdig. Een jongen zal echter niet snel meisjeskleding aantrekken. Dat hokje is veel strenger afgebakend. Voor de garderobe is een oudste zoon best handig.
Afgelopen donderdag bij het Televisierringgala-gebeuren waren er uiteraard weer losse categorieën voor beste acteur en voor beste actrice. Net als presentator en presentatrice. Hoezo vinden we dat niet volkomen bizar? Zou een vervoersbedrijf ook denken in beste chauffeur en beste chauffeuse? (Ik vrees van wel.)
Nu klinkt het onderwerp aanstippen nog als gezeur. Maar als zelfs een commercieel bedrijf als de Hema aanvoelt dat het er iets mee moet, dan is er wat gaande.
Laatst kregen we een prachtig geboortekaartje door de bus met: “Hoera! Een mensje.”
Dat is het. Het allerbelangrijkste weten we al.
Vanmiddag weet ik dus of Arthur een broertje of een zusje krijgt. Het is in ieder geval mooi dat hij of zij gaat opgroeien in een wereld waar dat steeds minder een punt lijkt te gaan worden.
