Je kent ze vast wel: van die reclames waarin vrouwen ondanks hun maandelijkse ongemak olijk paardrijden, tennissen of stukadoren. De voortgezette levensvreugde spat er van af en wordt mede mogelijk gemaakt door allerhande tampons dan wel maandverbanden. Om het absorberende effect van deze middelen aan te tonen giet een ijverige hand er een vaasje smurfenlimonade in. Hoezee, nergens lekkages!
Veel mannen gruwelen van dit soort filmpjes en noemen ze dan ook steevast ‘kutreclames’. En geef ze eens ongelijk. Een flink aantal vrouwen heeft het eveneens niet zo op deze filmpjes. Om een héél andere reden. Zij vinden namelijk absurd dat er blauwe vloeistof wordt gebruikt, in plaats van rode. Het gaat tenslotte om menstruatie en de kleur van het bloed dat daarbij gepaard gaat is, tenzij je van adel bent, rood.
Libresse gaat overstag en ruilt de blauwe ranja in voor een buisje nepbloed. Een goede stap? Ik denk dat het geen blijvertje is. Het is een goedbedoelde geste van het merk, dat laat zien dat ze niet om de hete brei heen durft te draaien. Applaus alom. Toch denk ik dat de ‘het is te onsmakelijk voor de meeste mensen’ argumenten het daar van gaan winnen. Want kutbloed, en dus voor het meerendeel van het TV-kijkende klootjesvolk veel te vies en bah. Dat vinden ze niet leuk om naar te kijken. Daarom zie je geen stront in reclame voor toiletpapier en geen vlezige druiventrosjes aan aarzen bungelen in een Sperti commercial.
Commercials scheppen nu eenmaal liever een mooi beeld om bepaalde producten te verkopen. Niemand koopt een scheerapparaat bij het zien hoe dikke André uit Almelo die zijn bolle wangen staat te scheren. Wel van een knappe profvoetballer. Daarom rijden nieuwe auto’s over zonovergoten Mediterraanse kustwegen en niet door pakweg Geuzenveld op een mistige doordeweekse ochtend en zijn coladrinkers hip en levenslustig en zitten ze niet in een wufte kring op ome Cor’s verjaardag rond een bord verkleurde leverworst.
Bloed is goed, maar een discutabele materie voor reclames. Helemaal wanneer het uit gaten komt die nadrukkelijk privé zijn.
Grappig, over dit onderwerp heb ik nog een onafgemaakt concept staan…ik denk ook dat de meeste mensen de bloederige toestanden liever niet tijdens het eten of de koffie hun huiskamer zien binnenkomen.