06-11-2017 door Opgestapte redacteur

Bron: Pixabay

Ik zat dit voorjaar op een bankje, dromerig over het meer te staren. Mijn pas geslachtsrijpe hond rent op en neer. Een aantal reuen achtervolgen mijn teef en geven niet op. Zij houdt van dit spelletje, niet wetende dat haar geur van loopsheid het gehele honden-arsenaal in mijn buurt de neus heeft nat gemaakt. Hijgerig zijn de herenhonden voor geen enkele rede vatbaar.

De snelste en machtigste hond gromt venijnig naar de andere mannetjes-honden die afdruipen. De stoere Rottweiler bespringt mijn hond en ben ik getuige van een zedenzaak. Boos wend ik mij tot de eigenaresse van die rot weiler, want ik heb geen enkele behoefte aan een nest pups.  “Ja meneer, dan moet u uw hond niet los laten lopen” is haar excuus. Ze lacht mij uit als ik haar op de psychische schade van mijn hond wijs, doet haar hond aan de lijn en zegt in het voorbijgaan: “dat is de natuur eikel”.

De agente kijkt mij met grote ogen aan als ik aangifte doe van de verkrachting van mijn hond. Zij belt met een leidinggevende en al snel krijg ik te horen dat er geen strafbare feiten zijn en de aangifte niet wordt opgenomen. Haar enige advies is om mijn hond binnen of aan de lijn te houden. “U zou een civielrechtelijke zaak kunnen starten, maar ik geef u weinig kans omdat uw hond losliep”, zegt zij vervolgens smalend.

De volgende morgen zit ik weer op het bankje. Mijn aangelijnde hond kijkt mij mistroostig aan.  In de verte zie ik dezelfde Rottweiler achter een Herder aanrennen en het duurt niet lang voordat  deze Duitse schoonheid de vijftig kilo wegende temperamentvolle hond op haar rug voelt. Even sputtert zij tegen, zakt even door haar achterpoten, en binnen drie seconde is ook zij zwanger. Maar ja, loslopen is aanleiding geven volgens justitie.

Niet ver van mij vandaan hoor ik een oorverdovend gekwaak van een troep eenden. Een felle Donald zit achter Katrien aan. Ik hoor de rest van de woerden denken: “grab her by the pussy”. Katrien schudt heftig met haar vleugels en met veel misbaar kwaakt zij er op los. De bevruchting van een eend is nóg korter dan die van een hond. Als snel volgt een complete groepsverkrachting want de woerd bespringt ook de andere eenden. Ik wil het nare beest verjagen, maar denk aan de woorden van de vrouw. “Dat is de natuur, eikel”. En om nu wéér aangifte te doen lijkt mij ook niet verstandig.

Door die #metoo discussie begrijp ik het allemaal niet meer. Dieren zijn toch net mensen, of niet?

Ik denk het wel, maar ik zal wel een eikel zijn.