bron: tegelizr.nl/MW
Ik weet nog steeds niet of ik het goed begrepen heb. Misschien is het AD hetzelfde als De Speld. Maar volgens mij hebben ze lezers serieus opgeroepen om tijdens de sinterklaasperiode de zwartepietendiscussie te staken.
Ik kan er niet helemaal bij. Alsof je een stel dat graag kinderen wil, adviseert tijdens de vruchtbaarste periode van de vrouw, apart te slapen. Dat je bij een sollicitatie op een school zegt alleen in juli, augustus en eind december te kunnen werken. Dat je op het belangrijkste moment je ding dus niet kan doen.
Schoffering
Het is een behoorlijke schoffering. Wat de krant zegt is dat ze het niet serieus nemen. Die zeurpieten zien het vast als excentrieke hobby, moeten ze denken. Het gene wat hen kwetst, moeten ze maar gewoon slikken en er pas weer over beginnen als niemand er meer mee bezig is.
Uiteraard zullen veel lezers bij de andere groep horen, maar dat maakt het alleen erger. Pro-pieten willen geen verandering, dus voor hen is het een geschenk uit de hemel. Geen discussie betekent namelijk dat er geen verandering komt.
Als iemand op de redactie er drie seconden over na heeft gedacht, zou je het ongegeneerd partijdig kunnen noemen. Maar daar wil ik niemand van beschuldigen. Van nadenken hierover.
Dat het wel degelijk een serieuze kwestie is, zal iedereen inmiddels wel duidelijk zijn. Of je moet de laatste jaren onder een steen hebben geleefd. Deze week alleen al schond de (lokale) overheid doodleuk het recht op demonstreren, vanwege de tweestrijd.
De lui die op een snelweg stil gaan staan om de boel te blokkeren vond ik nog voorspelbaar. Er zijn nou eenmaal malloten. De massale (financiële) steun voor deze misdaad op Facebook, daaropvolgend, was voor mij een stuk schokkender. Het AD cultiveert dit gedrag met de bizarre oproep.
Het wordt steeds lastiger voor de anti-groep om hun – kennelijk toch – moeilijke boodschap, hun pijn, zichtbaar te maken. Een minderheid de mond snoeren blijkt in Nederland heel normaal te zijn. Dat heb ik de afgelopen jaren wel geleerd.
Kinderfeest
Wat ik veel hoor en lees is dat zo’n sinterklaasbestand iets te maken zou hebben met het beschermen van kinderen. Maar wat hebben die in godesnaam met het hele gebeuren te maken? Een traditie, een cultuur, wordt toch niet doorgegeven door kinderen? Die boeit het natuurlijk niets hoe zo’n feest wordt aangekleed. Het sprookje bevat zoveel elementen dat de kleur van schmink geen impact heeft. Daarbij zijn er snoepjes en cadeautjes in het spel. Het is net zo eenvoudig om kinderen van deze discussie weg te houden, als huisdieren.
Uiteraard bepaalt de kinderervaring wel hoe ze het als volwassenen doorgeven aan hún kinderen. Er niet over praten kan de discussie alleen maar tot in de lengte der dagen uitrekken, tegenstrijdig genoeg.
Fok, ik had dit jaar nog wel besloten om er niet over te schrijven, maar het is het AD gelukt om mijn persoonlijke sinterklaasbestand open te breken. Dank.
