Bron: Pixabay.com
Ploft daar een maand eerder dan verwacht de uitspraak van de rechtbank Den Haag op onze redactie-deurmat. Wat was er gebeurd? De dames van Hoe Vrouwen Denken hadden bij een blogpost een screenshot uit een openbaar YouTube-filmpje geplaatst. Netjes met bronvermelding, want zo werkt dat binnen het citaatrecht.
Edoch…
Dat leverde hoofdredactrice Lou van Hoe Vrouwen Denken een claim op van dik twaalfduizend (12.000,-) euro van de maker van het filmpje in kwestie. De een of andere fotograaf, die Charlotte’s Law in de arm had genomen om zijn eis kracht bij te zetten.
Hoogst opmerkelijk allemaal, want het was de bedoeling dat Charlotte’s Law het grootste deel van die 12k zou opstrijken. Ach ja, dat is ook een business model, zullen we maar zeggen.
De rechtszitting duurde een uur. De kantonrechter hoorde beide partijen aan en vroeg uiteindelijk aan Charlotte’s Law hoe zij toch in vredesnaam op zulke hoge advocaatkosten uitkwam. Daar kon Charlotte, over haar woorden struikelend, niet echt een antwoord op geven.
Enfin, de kantonrechter veegde in haar vonnis de 12k-claim compleet van tafel. Sterker nog, ze bepaalde dat het de fotograaf was die mocht dokken, aan Lou. Hoera!
Diepe bewondering hier voor de hoofdredactrice van Hoe Vrouwen Denken, die op eigen kracht (zonder advocaat) haar poot stijf hield en zich niet liet intimideren door de copy-paste emails van Charlotte’s Law en haar warrige dagvaarding met kant noch wal rakend juridisch jargon. Oftewel…
DAT ZOUDEN MEER BLOGGERS MOETEN DOEN!!1!11!!!
Oh ja, wij van HoeMannenDenken schreven een blogpostje over de claim van de fotograaf en maakten daarin een typisch mannelijke vergelijking. Helaas kon diezelfde kantonrechter (een vrouw hè) daar niet om lachen. Dus dat artikel hebben we moeten verwijderen. Plus strafregels. Die kun je lezen op onze frontpage. Al moesten wij wel gniffelen toen we de zin ‘valt er hier nog wat te neuken?’ teruglazen in het vonnis.
Het was ook erg leuk om die woorden te horen tijdens de zitting haha.
Zinnetje van Hans Teeuwen … Deur intrappen van een Blijf-van-mijn-lijf huis en dan schreeuwen in de hal.
Fijn om te horen dat recht ook wel eens zegeviert!