Bron: Pixabay
Hoewel wij niemand iets misgunnen, beginnen alle reisverhalen van sommige bezoekers van mijn stamkroeg mijn drinkmaat Henk en mij de keel uit te hangen. Het gaat werkelijk de hele avond over ‘Down under’, één of ander junglepad in Thailand of adem-tekort in Nepal.
En dan de ontelbare kut foto’s van al die meelopers die ‘oerwoud snuiven’ in Colombia, of Azië in dertig dagen ‘doen’. Jézus!
Henk en ik ‘doen’ wel eens een weekendje Texel en volgen daar de ‘Berenburgtrail’. Dat wil zeggen: het heeft niets te maken met ‘doen’,want wij zoeken een kroeg op, laten ons vollopen en that’s it. Wat nu het verschil is met een weekje Ibiza of Bangcock – zoals de sekstoerist het noemt – ik weet het niet. En je rijdt zó de boot op, nietwaar.
Maar Henk en ik hoorden nergens meer bij. Je kunt tegenwoordig ook niet aankomen met een ‘moron-verhaal’ over ‘garnalenvissen’ (inclusief Berenburg) op de Waddenzee. Je moet minstens op de bodem van de Marianentrog zijn geweest om nog enigszins indruk te maken. En dan nog zullen daar ‘backpackers’ zijn geweest.
Wie van ons was begonnen met liegen weet ik niet meer. Het moet Henk zijn geweest die het verhaal heeft verzonnen 😛 . Het was in ieder geval laat op de avond. Henk vertelde dat hij óók ‘Thailand-specialist was. Fuck, en dan moet je meeliegen. En de globetrotters hingen aan zijn lippen.
Hij vertelde dat hij – godverdomme samen met mij – ieder jaar twee maanden Thailand deed. Hij had een nog authentiek en onontdekt Thais stadje gevonden.’ Doso Pen’ in de provincie ’Phusnat’. Verder vertelde hij over de prachtige ongereptheid van het gebied en over de twee schone Thaisen die ons ieder jaar het hof maakten.
De Thaise vrouw van Henk heet inmiddels Natitwat en die van mij Saikwamni. Henk vertelde tevens dat wij zo’n beetje de enige westerlingen zijn die daar geaccepteerd worden. Iedere week dikken wij het verhaal aan en gelden zo langzamerhand als dé vraagbaak voor Thaise reizen, adressen, gewoonten en rituelen.
Henk en ik hebben inmiddels e-mail adressen voor Natitwat en Saikwamni aangemaakt en sinds kort hebben wij ook een klein hotel in ‘Doso Pen’. Vriend Fred, die hier lucht van kreeg en een reisbureau heeft, heeft inmiddels de ongerepte streek ontdekt en biedt reizen aan naar onze imaginaire stad. Het schijnt dat vooral veel oudere heren willen boeken.
Volgende week volgen Henk en ik weer de ‘Berenburgtrail’. Zonder bruine dysenterie-slierten aan onze kont. Zonder beri-beri krampen of genitale infecties. Edoch, wij willen de lezer niet een fantastische Azië-trip onthouden. Saikwamni en Natitwat zijn zeer behulpzaam en gastvrij.
De email-adressen van de dames zijn:
Het kán zijn dat de ietwat ‘hongerige’ heren direct worden doorgeschakeld naar de Nederlandse zedenpolitie. Bah!
Love you long time. Proost
Meer verhalen van de stamtafel:
- Ik ben homohater
- Plasfilmpje Patricia Paay blijkt reclamestunt
- De app van Hans Anders
- Vechten om een barkruk
- De luchtgitarist
- Eerbied voor de overledene
- Brambo de marinier
- Ramona
- Karel Korsakov
- De handel van Lowietje
- Aan de kant, ik ben BHV-er
- Powervrouwen
- Hebben die zwarte mongolen niets beters te doen?
