Hylas and the Nymphs – bron: Wiki Commons / property of Manchester Art Gallery.
“Dit is een beslissing tegen de vrouwen,” zei Formule1 grootheid Niki Lauda over het afschaffen van de gridgirls door de FIA. Deze week besloot de internationale autosportfederatie namelijk tot het schrappen van de geliefde gridgirls. Gridgirls zijn goedlachse, knappe dames die het surplus aan testosteron in de koningsklasse van de autosport nog enigszins compenseren. Ze staan vlak voor de start bij de wagens en hun aanwezigheid wordt tot genoegen van zowel de coureurs als het publiek flink gewaardeerd. Helaas pindakaas vindt de FIA het fenomeen niet meer van deze tijd. En dat vinden wij jammer.
Het elimineren van dit fenomeen is een gemene klap in het gezicht van vrijgevochten dames die in het Vrije Westen de keus hebben om hun voorkomen op een groter toneel te laten shinen. Niemand die deze gridgirls dwong: het is een erebaantje uit vrije keus. Zoiets als kleine jongetjes die aan de hand van een profvoetballer voor aanvang van de wedstrijd mee het veld oplopen. Of als cheerleaders, maar dan zonder achterlijke dansjes en een sneue yell. Dankzij het halsstarrige beleid van de FIA zitten de gridgirls nu jammergenoeg werkloos aan de zijkant.
Ook op andere plekken wordt de schoonheid van vrouwen momenteel uit het openbare leven gevaagd. Is het niet aan het racecircuit, dan wel in musea. Daar worden steeds vaker klassieke schilderijen van naakte mensen (lees: vrouwen) verwijderd uit het openbare zicht. Zoals met Hylas and the Nymphs in de Manchester Art Gallery thans het geval is. Schilderijen en gelijkende ansichtkaarten uit de giftshop moeten weg. Of het aan fanatieke reli’s ligt, aan stampvoetende feministen of als uitwassing van het hele #MeToo gebeuren? Geen idee, maar naakt is ineens bah, vies en schandelijk. Zelfs als het op hele oude schilderijen staat die een hoogtepunt in de schilderkunst vormen.
Ooit bezocht ik in Madrid het Palacio de Cibeles, een oud postkantoor zo statig als een paleis, met een prachtige uitzicht op de stad vanaf de zesde verdieping. Wat me het meest van dit gebouw verbaasde waren de naakte bustes van tientallen vrouwen, schitterend gebeeldhouwd en pronkend aan de gevel in al hun glorie. Ik kan me herinneren dat ik op dat moment dacht dat er oerconservatieve, stug religieuze landen zijn waar zulke publieke schoonheid volstrekt ondenkbaar was. Pakistan, Bangladesh of plekken in Indonesië bijvoorbeeld.
Nooit gedacht dat het amper een paar jaar zou duren voordat het ook hier in het kunstzinnige, vrijdenkende Europa zover zou zijn.
We gaan er nog naartoe dat de westerse vrouw een boerka moet dragen! 😉
bedacht ik me ook al :/ daar doen we niet aan mee!
Ik ben bang dat we wel gekkere dingen zullen gaan meemaken als initieel goede ideologieën (zoals feminisme, anti-racisme en andere emancipatie ismes) zulke rare vormen, zoals ze vandaag de dag hebben, blijven aanhouden.