Bron: Pexels.com
Ik had al zo’n vermoeden, maar nu weet ik het zeker: ik ben een alien. Door een artikel in de Volkskrant over afantasie, weet ik dat ik dit heb. Zonder ooit geweten te hebben dat het bestond. Het vreemdste is dat ik jullie nu juist raar vind, maar ook weet dat jullie mij de freak vinden. Sinds zaterdag weet ik namelijk dat de meerderheid van de mensheid daadwerkelijk dingen ziet als ze aan iets denken. Bizar.
Veel mensen kunnen dus echt schaapjestellen in hun hoofd. Aanstellers die “hou op, ik denk in plaatjes” zeggen, menen dit dus letterlijk. Een fotografisch geheugen bestaat dan ook echt en de meeste geliefden kunnen elkaars gezichten overal gewoon oproepen. Nooit geweten. Had niemand me dit wat eerder kunnen vertellen?
Mentale plaatjes
Inmiddels weet ik dat veel mensen mijn gebrek inderdaad raar vinden, maar geloof me, jullie gave komt op mij nog een stuk vreemder over. Het schijnt zelfs dat twintig procent van de mensheid zeer bedreven is in het denken in mentale plaatjes. Slechts twee procent is als ik en heeft totaal geen verbeeldingskracht.
Sinds dat Volkskrantartikel, afgelopen weekend, weet ik dus dat ik aan een stoornis lijd. Aphantasia. Afantasie. Door iets niet te hebben wat de meerderheid wel heeft. Lekker is dat. Wat voor onzichtbare tekortkomingen heb ik nog meer?
Is er nog een zintuig waar ik niet van op de hoogte ben? Is de film Being John Malkovich een documentaire? Kunnen veel mensen zich lukraak teletransporteren naar Bobiaanland? Ik zie het zo voor me. O nee, dat zeggen slaat nergens meer op. Ook dat bedoelen mensen kennelijk helemaal niet als metafoor.
