Lekker languit op de bank gelegen kijk ik naar De Wereld Draait Door, geleid door onze onvolprezen grootverdiener Matthijs Van Nieuwkerk. Tafeldame is Dieuwertje Blok. U weet wel, dat lieve meisje van het Sinterklaasjournaal. Grote bos krullen nog altijd, prettige verschijning, mag ze het programma starten met eigen inbreng.
Dat doet ze door de smakeloze grap van Rene Van Der Gijp aan te snijden. Gijp heeft namelijk in de openbare voetbalkantine VI Voetbal Inside een pruik opgezet, omdat hij verder gaat als Renate. Heerlijk toch? Glas bier erbij en lachen maar. Overal in dit land gaat het zo langs de voetbalvelden. Wie zegt dat dit niet zo is, liegt dat hij barst.
Maar dan gebeurt er iets geks. Diewertje vindt ieder woord dat aan dit onderwerp besteed wordt, er eentje te veel. Of toch niet, want ze gaat er over door. Ieder woord over die hele kleine miezerige mannetjes van VI Voetbal Inside vindt ze eigenlijk te veel. Bange mannetjes ook, geen woorden aan vuil maken, herhaalt ze nog eens.
En dus gaat ze door. Dit maal over Bo. Geen achternaam, maar het gaat over de Vlaamse TVM-presentator Bo Van Spilbeeck. Dieuwertje noemt Bo moedig. Zeker, dat is hem niet te ontzeggen. Wat Dieuwertje echter vergeet, is te melden dat deze Bo graag meegaat in het mediacircus dat DWDD voor deze transgender tentoon spreidt.
Dat moet Bo vooral zelf weten, het is hem/haar gegund. Maar hoge bomen vangen veel wind en wie wind zaait, zal storm oogsten. Wie dat niet wil, verschijnt gewoon de volgende dag op het werk en doet zijn/haar kunstje. Die gaat niet alle talkshows af, die smullen van dit soort sensatie en leven van de bijbehorende kijkcijfers.
Aapjes kijken in optima forma.
Dieuwertje noemt en passant Johan Derksen (Dieuwertje kon de bekendste achternaam van de voetbaljournalistiek zich niet herinneren) en Gijp homofoob, en nogmaals hele kleine bange mannetjes. Bo van Spilbeeck was zo eerlijk, oprecht en moedig. Dat mag ze vinden en waarom dat tegengesproken? Van Nieuwkerk gaf enig weerwoord, maar kwam niet echt toe aan de vraag: heeft Dieuwertje hier een punt, of is ze gewoon een zuurpruim?
Plotseling doemen beelden op uit het verleden. Toen mannen als Ischa Meijer en Theo Van Gogh hun gasten tot de grond toe konden afbreken om wat die waren en wat ze zeiden. Hoe Koot en Bie de ene na de andere verkleedpartij hielden om bepaalde typen vrouwen te fileren. Youp Van ‘t Hek die mensen finaal door de mangel haalde met zijn genadeloze typeringen.
Hans Teeuwen die koningin Beatrix op het podium vingerde en de Josti Band volledig af fikte. Theo Maassen die de crucifix likte. Jiskefet die mensen zo persifleerde dat er weinig van ze overbleef. De sketches van Erik Van Muiswinkel waarin Hans Janmaat belachelijk werd gemaakt, of negers met een botje door hun neus door hem werden uitgebeeld. Theo en Thea die homoseksualiteit weliswaar uitlegden, maar dat omringden met vette grappen, Paul De Leeuw die meisje kutten noemde, Daniel Arends die niets liever doet dan zijn eigen bevolking te kakken te zetten.
Mensen als Dieuwertje Blok zijn het lachen blijkbaar verleerd. Als dit de problemen zijn die geadresseerd moeten worden, dan gaat het wel erg goed met Nederland. Dat een programma als VI Voetbal Inside gezien moet worden als strijder voor het vrije woord en het recht om grappen te maken en te beledigen. Alsof de mannen van VI Charlie heten. Transgender zijn ze niet en ook niet klimaat neutraal. Maar mag het even? Mag er nog gelachen worden? Dat doen transgenders namelijk massaal, Dieuwertje Blok. Die zitten in de regel niet met het probleem waar jij mee zit, dat ‘politieke correctheid’ heet. Zij zijn met hun LHBTI-gemeenschap de uitvinders van de scherts over zichzelf. Zij zijn niet, wat jij wel bent. Een zuurpruim!
