De Luizenmoeder; Is zelfs jouw kind hoogbegaafd?

01-03-2018 door Maurits Westerbeek

bron: tegelizr.nl/MW

Het was zondag weer een ouderwetse lachen-om-die-gekke-oudersaflevering van De Luizenmoeder. Ze lieten zich weer van hun meest onuitstaanbare kant zien. Die hersenverweking die optreedt zodra mensen aan kinderen beginnen, het is ontluisterend.

De derdegroepers van De Klimop hadden een test gedaan. Het resultaat van de test was dat sommige kinderen maan waren, andere zon. Of raket of ster of planeet. Dus je raadt het al, de ouders waren ontevreden. Allemaal eigenlijk. Ze hadden hogere verwachtingen. Torenhoge. Waarom is Shenaya (Juwendy, Maledive, ouders hebben al hun fantasie verbruikt bij het zoeken naar een onmogelijke naam voor het arme kind) geen zon?

Als jezelf respecterende ouder hoef je het toch niet te pikken dat je kind een maan is als het ook een zon kan zijn? Daar doe je al die moeite toch niet voor? Als ouder heb je recht op een kind dat er bovenuit steekt!

Ouders van tegenwoordig zoeken het internet af tot ze een test gevonden hebben waarop ook hun kind hoogbegaafd scoort. Bij sommige kinderen is dat geen sinecure. Hoogcreatief is ook oké, kan je kunstenaar mee worden. Hoogsensitief lijkt mij persoonlijk al een beetje een troostprijs, want welke toekomst wacht een kind dat in huilen uitbarst bij elk blaadje dat van een boom valt?

Vader Karel had na eindeloos surfen een test gevonden waarop zijn Maledive een IQ van 140 scoorde. Dus hoe kan het dan dat ze geen zonnetje is, vroeg hij zich af. ‘O, is Maledive hoogbegaafd? Dat heeft ze dan goed verborgen weten te houden,’ zei juf Ank. Ja maar dat komt omdat hoogbegaafde kinderen vaak onderpresteren. Het zijn underachievers. Omdat ze faalangst hebben.

Had Maledive dan geen faalangst toen ze dat internettestje deed? Wat zal dat voor testje zijn geweest? Daar zijn Kelly en Barbie vast ook heel benieuwd naar. Het zou de eerste aanwijzingen kunnen opleveren dat ze toch beter kunnen. Al is het wachten op keiharde resultaten.

Het komt er dus op neer dat slechte schoolresultaten een goed teken zijn. Hopeloos rapport, underachiever, faalangst, hoogbegaafd. Maar waar wijzen goede schoolresultaten dan op, moet je je dan ook afvragen.

Als ik in deze tijd op school zat en ik moest met een slecht rapport mijn ouders onder ogen komen, dan zou ik het wel weten. Dan kwam ik het ze met een stralend gezicht presenteren. Jullie mogen trots op me zijn, ik ben hoogbegaafd! Kijk maar, allemaal onvoldoendes!

Ouders die denken dat ze een uniek genie hebben voortgebracht, het is van alle tijden. ‘Elck meent zijn uil een valk te zijn,’ zeiden ze vroeger al. Ze dachten natuurlijk dat een valk hoogbegaafd is, wat nog maar bewezen moet worden. Die ouders maken sowieso een enorme denkfout, wat er alvast op wijst dat ze zelf geen aanspraak kunnen maken op hoogbegaafdheid. Wat de kans dat hun kinderen het wel zijn meteen een stuk kleiner maakt, want hoogbegaafdheid zal vast wel in de genen zitten.

Die denkfout dus, even een stukje logica. Een hoogbegaafd kind steekt ruim boven het gemiddelde uit. Er moeten dus ook gemiddelde kinderen zijn, en nog iets daaronder. Gemiddelde kinderen zijn niet hoog- maar gemiddeld begaafd, het woord zegt het al. En het zijn er veel meer. De kans op een hoogbegaafd kind is dus heel klein. Ze zullen eraan moeten wennen, al die ouders van gemiddelde kinderen. Soms heb ik best met ze te doen. Maar vooral met die (gemiddelde) kinderen.