Ouwe lul twee punt nul

04-03-2018 door Peter Mabelus

Tot mijn schrik besef ik deze ochtend bij het ontwaken dat het mijn laatste ochtend alleen thuis zal zijn. Vanavond komen mijn geliefde en twee bloedjes van kinderen terug van hun welverdiende voorjaarsvakantie in Israël. Formeel ben ik thuis gebleven om aan mijn schrijfsels te werken en mijn studeerkamer op de zolder van mijn huis opnieuw in te richten. Mijn huis, dat ik onder intimi liefkozend “het slagschip” pleeg te noemen, omdat het mijn eigen koophuis is en op de zolderverdieping zowel aan de voor- als de achterkant een grote dakkapel met dubbele ramen heeft, zoals de brug van een groot marineschip, een slagschip, capice?

Ik voel me al decennia lang achttien, maar formeel ben ik al veel langer een ouwere lul dan ik ooit beseffen zal. Een ouwe lul twee punt nul, die kekke sportschoenen draagt onder zijn stonewashed jeans en koele T-shirts met het logo van De Jeugd van Tegenwoordig of een hippe uitdrukking zoals “Spelling is kut” in knalgele letters op een zwarte achtergrond. Hoe valt mijn outfit te rijmen met de leeftijd die mij keihard aanstaart als ik in mijn paspoort kijk, what the fuck mijn BSN ook alweer is?

De hele week heb ik de muziek van De Jeugd aanstaan op Spotify, als ik schrijf of mijn studeerkamer op zolder opnieuw inricht. Ik kan veel teksten inmiddels dromen en meezingen: “Nou kijk je gappie leeft zoet als een sappie, Ballin’ ook al was mamma altijd wappie, Een goed begin is het halve werk, Maar een goed begin is maar de helft.”

Ik denk dat ik deze week alleen nog nooit zoveel aan djonko’s heb gedacht, sinds ik vorig jaar november officieel gestopt ben met blowen. Als ik op het toetsenbord van mijn laptop zit te rammen, trillen mijn handen allang niet meer van the day after the night before, maar van de sloten koffie die ik mezelf toedien tijdens het schrijven van mijn schrijfsels.

Ik merk dat ik uitkijk naar het moment dat mijn geliefde en twee bloedjes van kinderen die inmiddels al leip lopen te puberen, omdat zij tieners zijn en geen schattige kleuters, zoals een paar jaar geleden. Fuck, ik moet wakker worden en beseffen dat ik net mijn laatste midlife crisis overwonnen heb. Ik moet niet serieus denken dat ik vanavond mijn vrouw begroet met de woorden van het nummer “Gemist” van het laatste album van De Jeugd: “Geile beer, geile flikker, ouwe pik, ouwe pijp, ‘k heb je gemist, ‘k heb je gemis, Geile beer, geile flikker, ouwe pik, ouwe pijp, ‘k heb je gemist, als een bitch“?

De waarheid is dat ik vanavond als een sappie in mijn witte Kia Picanto naar huis rijd en na thuiskomst samen met mijn vrouw als een torpedo zal gaan op een mok earl greythee. Ik geef het toe: ik ben een ouwe lul twee punt nul.