“Waarom draag je eigenlijk geen Nikes, zoals Ronald?” In de brugklas kreeg ik deze vraag van een klasgenootje. Ik droeg Asics.
Het is een vrij fundamentele vraag, begrijp ik nu. Waarom doet iemand iets anders dan jij? Vooral lastig bij zaken waar jij onverschillig over bent. De mening van de ander wordt dan belangrijk. Na die vraag ben ik begonnen met zeuren bij mijn moeder. Ik moest ook Nikes, terwijl het me in de kern helemaal niet interesseerde.
De VVD maakt al jaren gebruik van dit eenvoudige principe. Slim en altijd toepasselijk als je geen echte mening, geen eigen moraal, hebt. Normaal doen was kortgeleden de slogan. Een politieke vertaling van ‘waarom draag je geen Nikes?’.
Voor de aankomende gemeenteverkiezingen wordt het Kies voor doen. Haast nog slimmer. De onverschillige meeloper wordt sluw omgebouwd tot actieve doener.
“Je bent geen racist als je gezellig Sinterklaas viert”. Op mysterieuze wijze verschijnt ook dit steeds weer op mijn twittertijdlijn. Een behoorlijke dooddoener. Je bent ook niet per definitie autocoureur als je broccoli lust. Aangezien het in de VVD-huisstijl geschreven staat, is de eerste drogredenering kennelijk een politiek statement.
Mensen die een element in een traditie betwijfelen, vallen met dit zinnetje in één klap buiten een hele cultuur. Als het je zelf niet interesseert, dan is de mening van een minderheid niet meer dan gezeur. Echt luisteren is dan wel het laatste wat je doet. Asicsdragers horen er simpelweg niet bij omdat ze geen Nikes dragen.
In een filmpje met Mark Rutte stelt hij na het Sinterklaasstatement de vraag: ben je een drammer of een doener? Als je Nikes wil, kun je natuurlijk alleen maar doener antwoorden. Drammer klinkt niet alleen negatief, het klinkt, tegenstrijdig genoeg, ook rete-vermoeiend.
De VVD is pr-technisch dus weer geniaal bezig. Haast jammer dat ik het zo verachtelijk vind.
