Bron: Morguefile.com
“Het rookt wel een beetje, pap…” Nick kijkt bezorgd naar het pieterpeuterige vuurtje. De eerste mooie lentedag zorgt voor zin in buiten. Zin in een fikkie stoken in de tuin, zin in marshmallows grillen aan een stok en tussen twee biscuitjes persen.
“Geeft toch niet? Vuur rookt nu eenmaal als het nog niet goed brandt. Maar de mensheid stookt al vuurtjes sinds de oertijd; het is een echte oerbehoefte. Dus wat zal het.”
De deurbel gaat.
“Dat vuur, dat mot UIT!” Voor mij staat een ziedend menneke. Het is de oude, eeuwig zeikende buurman van drie huizen verderop. “Ik heb er last van. Wat stook je daar überhaupt? Autobanden? Uit mot het, zeg ik je. Het is veuls te gevaarlijk. Het is verboden! En het stinkt. Ik heb de politie al gebeld. Krijg je mooi een vette boete.”
Dat van de politie geloof ik niet, maar dat open vuur inmiddels niet meer mag, was mij wel bekend. Ik wist echter niet dat ik zúlke enorme zeikburen had.
Je mag ook helemaal niks meer tegenwoordig. Wil je je huis in een andere kleur verven, moet de schoonheidscommissie het eerst goedkeuren. Wil je een tuinschuurtje bouwen of regenwater verzamelen en gebruiken voor je wc-spoeling of om te wassen, moet je eerst een vergunning aan vragen. Sta je eens als een echte man tegen de wind in te plassen, krijg je een boete. Loop je bij 0°C nog met een bivakmuts of een sjaal om je kop over straat, word je spontaan opgepakt.
Je mag geen pitjes meer op de grond spugen, geen sneeuwballen meer gooien, geen bloemetjes meer plukken in de openbare ruimte en geen e-sigaret meer roken in de rij voor de pinautomaat (“Ik heb last van uw rook!” [ = waterdamp], terwijl er direct naast je een zware vrachtwagen optrekt).
Je mag vanzelfsprekend ook geen mooie vrouw meer nafluiten of even stiekem naar haar borsten kijken. Je mag geen rondjes rennen over het Damplein (verdacht!), geen inbrekers meer opsluiten in je toilet (vrijheidsberoving!) en geen hout meer sprokkelen in het bos (stroperij!). En je mag dus ook geen fikkies meer stoken in je eigen tuin. Hè, bah.
In België zijn ze al helemáál doorgeslagen met hun GAS-boetes (Gemeentelijke Administratieve Sancties). Daar mag je in sommige oorden niet meer kuchen (want lawaai zonder goede reden) of waarzeggen (verboden), in andere gemeentes mag je als straatmuzikant niet meer vals spelen, of je tapijt uitkloppen op de openbare weg. Het is werkelijk bij de wilde konijnen af. En zo wordt het nu in Nederland ook.
Voor iedere poep en scheet heb je een vergunning of toestemming nodig. Als je een bedrijf wilt opzetten of iets wilt verkopen, als je wilt trouwen of scheiden, als je wilt protesteren of gewoon een dagje vissen. Als je een paar konijnen wilt jagen of een windmolen in je tuin wilt zetten. En als Monsanto doorzet, is ook het patent op allerlei zaden en groenten van hen; zeg maar dag tegen je moestuintje. Niks mag meer. En als er iets nog oogluikend wordt toegestaan (zoals een klein vuurtje stoken in je tuin), komt je omgeving je wel corrigeren.
Iedereen heeft last van iedereen. Niks mag, alles moet. Het liefst zou ik die ouwe buurtgek stante pede met een stofzuigerslang euthanaseren. Dus daar ga ik nu maar een vergunning voor aanvragen. Ik houd jullie op de hoogte.
En is de politie nog geweest of heb je (lafjes) het vuur toch uitgemaakt?