Mensen op hun uiterlijk beoordelen. We doen het dagelijks. Vinden we de afloop van ‘De Klokkenluider van de Notre Dame’ niet geweldig? Hoewel Esmeralda nooit verliefd werd op Quasimodo, op zich al een pesterij van Victor Hugo. Een bruiloft zou bij zoveel goedheid op zijn plaats zijn geweest.
Ik snap alle goedbedoelde commotie over Amalia niet. Zelf ben ik ook te dik en afgelopen week riep een bekende, nota bene vanaf een vol terras aan de overkant van de straat, tegen mij: “Jezus wat ben jij dik geworden”. “Maar ík ben wél goed bij mijn hoofd”, riep ik binnen een halve seconde sarcastisch terug tegen de pester, wat mij overigens een warm applaus opleverde.
En nog een greep uit het anti-obesitasarsenaal van de hoog opgeleide Nederlandse bevolking. “Heb je vanmorgen een watermeloen in z’n geheel doorgeslikt” of “doe jij een hele pot mayonaise op je kiwi”? “Zit er een skippybal onder je trui”, of heb je aandelen McDonalds?
Zelf zeg ik altijd dat ik iedere dag een heel varken op eet, wanneer het weer eens zover is. Het hele verhaal, dat ik hartpatiënt ben met versleten knieën, komt mijzelf ook de neus uit. Bewegen is een hele opgave. Als ik de puf heb wandel ik iedere dag, maar waarom zou je dit uitleggen aan iemand die eerst zo’n opmerking maakt.
Mensen op uiterlijk of handicap beoordelen. Het is niet politiek correct, maar de hele wereld doet het. Iedereen weet toch dat ‘knappe’ mensen eerder een baan krijgen dan ‘lelijke’. Ik moet nog maar zien of Máxima, zonder maatschappelijk aanvaarde lichaamskenmerken, in haar huidige positie zou verkeren.
Langzaam vervaagt iedere vorm van verdraagzaamheid in dit land. Het uitsluiten of onderbetalen van arbeidsgehandicapten als voorbeeld. Het zijn nota bene politici die hierbij de toon zetten. Wat kun je het volk dan nog verwijten wanneer zij uithalen op Twitter over onze toekomstige vorstin.
De nare grapjes over Amalia zullen nog veel erger worden. Ik heb ze alvast maar bedacht, dan heeft zij die alvast maar gehad. ‘We hebben straks twee regeringsvliegtuigen nodig om Amalia te vervoeren’, of ‘Amalia, zij weet wel hoe de vork in de steel zit’. ‘Er komt straks een versterkte spitsstrook naar Den Haag’ of ‘Amalia houdt in de toekomst de troonrede in de snackbar’.
Maar laat Amalia lekker op haar manier gelukkig zijn. Dan komt er vanzelf een man (of vrouw, dát zou nog eens gaaf zijn, twee Koninginnen) die écht om haar geeft. Amalia is vet leuk en ik vind haar dik in orde. Het zou leuk zijn als zij eens terug zou twitteren.
“Landgenoten, Ik eet iedere dag een héél varken, maar ík ben wél goed bij mijn hoofd’.
Ik ben helemaal niet koningsgezind
Maar Amalia vind ik een pracht kind