Bron: Pixabay.com
Volgens papa en mama dan hè.
De meeste mensen vinden zichzelf beter dan anderen. Ze zijn handiger, slimmer, kunnen beter auto rijden en weten precies hoe het leven in elkaar steekt. De domme burger, dat is altijd die ander. Kortom, we vinden onszelf heel wat. En dús ook onze kinderen. Die zijn ook heel bijzonder. Voor hen is alleen het allerbeste goed genoeg.
Daarom zijn veel ouders de lakei van hun kroost. Ze worden geleefd. Op vakantie telt bijvoorbeeld slechts één criterium: als de kleine het maar naar de zin heeft.
Ja, ouder zijn is een hondenbaan. Een hondenbaan die alleen draaglijk is wanneer papa en mama tegen beter weten in heilig blijven geloven in die ene natte droom: hun koter is écht heel speciaal. Zó speciaal dat hij alles in het leven gaat bereiken wat papa en mama nooit is gelukt. Een kind dat alles goed moet maken. Een toppertje! Hoogbegaafd, sociaal, taalvaardig en muzikaal moet het zijn. Een verbeterde versie van jezelf. Vandaag de dag is een gezond kind allang niet meer voldoende. Het moet perfect zijn.
Dan nu de grote angst van veel ouders. Stel je voor dat je kind ‘gewoon’ is. Gemiddeld. Of nog erger: beneden-gemiddeld. Je moet er toch niet aan denken. Wanneer het eigen kroost niet mee kan op school, is dat voor veel ouders een teken van hoogbegaafdheid. De leerstof wordt in zo’n traag tempo gegeven, dat de kleine spruit als het ware in slaap sukkelt. Leerproblemen zijn namelijk altijd het gevolg van hoogbegaafdheid. Dat is de enige conclusie die in het ideaalplaatje van de moderne ouder past.
Vandaag de dag trekken papa en mama een fles champagne open wanneer het oogappeltje op zijn twaalfde nog steeds niet weet dat drie keer zeven eenentwintig is. Op naar de boekhandel om daar het boekje ‘help, mijn kind is hoogbegaafd’ te kopen. Het liefst op zaterdagmiddag, want dan is het lekker druk. Kan iedereen het zien. Carrière geeft je status, een hoogbegaafd kind ook.
Ha! Hoogbegaafden zijn classic under-achievers, kijk maar naar mij.
Dat weet iedereen, behalve Koelman.
Daarom heb ik ook geen kinderen, want ik kan alleen maar achteruit boeren, wat dat betreft.
Zit ik dadelijk met zo’n spruit aan de ontbijttafel, die met zijn monobrauw en wezenloze uitdrukking op het niet zo nozele gelaat, dyslectisch Brinta naar binnen zit te metselen! (Vrij naar Jekkers)
Ik kijk wel uit! Met zo’n kind kun je toch niet over straat?
Ik vond het wel een leuk stukje, meneer Koelman.
Stilistisch in orde, argumentatie redelijk, hier en daar wat kort door de bocht maar dat hoort bij een column, vertelde opa mij.
Ik heb uw site gebookmarkt.
Groeten van Storm, 15 maanden
Kleinzoon van Pasquali
( boert moeiteloos het alfabet van achter naar voren)
HOOGBEGAAFD
Het kind, het heilig kind is hier
Het galmt de stad in over daken
Alle mensen, seculier
Ze zal hen zien doen, en ontwaken
‘t Kind dat alles goed zal maken
Stop uw jammeren en klagen
U zult vreugdekreten slaken
Zij brengt antwoord op uw vragen
zal in jullie harten raken
‘t Kind dat alles goed zal maken
‘t Kind, mijn hoogbegaafde kind
ik zie haar majesteit-zijn naken
zij leidt ons door ‘t labyrinth
en zal fungeren als een baken
‘t Kind dat alles goed zal maken
Kind, gewrongen uit mijn schoot
je zal de hoogste rechters wraken
jij zal opstaan uit de dood
en weer van het leven blaken
Kind dat mij weer goed zal maken.