Bron: Pixabay
Op een tochtvlaag is ze mee naar binnen gedreven en heeft tot de nacht viel een beschut plekje opgezocht. Toen kwam de geur, in golven, warm en zoet. Ze zette zich af tegen de muur en vloog, cirkelend op zoek, jankend van begeerte. Moeiteloos vond ze het walmende ding in de diepte, landde en boorde zich in de weke massa.
Ze zit op het nachtkastje en heeft zoveel getankt dat er een aangename loomheid in haar vleugels is geslopen. Vol is ze, zwaar en slaperig.
Waar ze normaal bij het geringste teken van gevaar in een snelle looping zou zijn opgestegen, daar reageren haar poten nu te laat op de impuls om te vluchten.
FLATSSS…!
Mijn duim komt vernietigend neer op de mug die zich met mijn bloed heeft volgezogen. Een helderrode vlek verspreidt zich rondom het verpletterde onherkenbare insectenlijk op de witte muur.
Dat is één. Gek word ik ervan. Half drie is het, ik tel alweer zes jeukplekken. Mijn hand is opgezet, binnenkant pols, twee op een onbereikbare plaats onder mijn schouderblad, één op mijn voorhoofd en linkervoet, die ik om de koelte altijd buiten het dekbed steek.
Licht aan, ontluisterend realisme midden in de nacht. Een verzengende wraakzucht maakt zich van me meester.
‘Wat doe je?’ De slaapstem van mevrouw Pasquali die nóóit gestoken wordt. Natuurlijk, vrouwen hebben bitter bloed, geheel conform hun… geen flauwekul nu, de jacht in onze slaapkamer is geopend.
‘Mug’, grom ik. Mijn rechterhand sluit zich om het handvat van het elektrische tennisracket. Ik sla tegen de gordijnen, sluip langs de muur, dáár op de spiegelkast een nauwelijks zichtbaar schaduwplekje.
Ik breng het blad voorzichtig naar voren en sla toe.
Het knettert even, het muggenlijfje explodeert.
Ik houd de executieknop ingedrukt, meer, méér! Op death row zou ik een goeie zijn. Dan kringelt er een blauw rookwolkje omhoog. Een penetrante geur stijgt op. Dat is MIJN verbrande bloed. Rotzakken!
Met mijn nagel druk ik kruisjes, smeer Azaron, sprenkel citronella.
‘Heb je ‘m, kan het licht uit, wil slapen…’
Een laatste sluipgang door de ruimte, in de spiegel komt een gebogen naakte figuur voorbij met een waanzinnige blik in de ogen. Ik ga weer liggen, probeer me te ontspannen. De slaap komt op kousenvoeten.
Op de triplexbodem van het nachtkastje spreidt een kleine gedaante haar vliesdunne vleugelpaar en zet zich af…
Vapona muggenstekker halen! Een uur of 2 voor het slapengaan aanzetten en ze flikkeren zo uit de lucht. Nieuwe komen ook niet meer binnen. Werkt volgens mij ook tegen andere vliegende pestkoppen, die er weliswaar niet dood aan gaan maar het ook niet lekker schijnen te vinden.