Van ons, voor jullie...
Bron: Pixabay.com
Een kip heeft dus dat festival gewonnen
Die kan blijmoedig worden bijgezet
Het wordt een rariteitenkabinet
Terwijl het ooit zo aardig is begonnen
Geen vrouw met baard, of een die staat te tokken
Maar Sandie Shaw, France Gall en Corry Brokken.
Elke week in je mailbox!
Mona knipoogt schalks naar me. "Ach jongen toch... Oud worden is altijd nog beter dan jong sterven, hè! Maar: oud zíjn en je oud vóélen zijn twee heel verschillende dingen, als je begrijpt wat ik bedoel..."
Zelf dacht ik altijd het Songfestival niet echt serieus te nemen. Nu weet ik dat ik door die houding juist een echte liefhebber ben.
En dan de meezingkwaliteiten! Het liedje is zo aanstekelijk, je moet gewoon meezingen of je wilt of niet! Echt waar, toen we het voor de zesde keer zagen, zongen we allemaal in koor mee.
Aan Aaiaaiaai kan het niet gelegen hebben dat Trijntje er gisteravond niet bij was. Haar liedje was niet suffer dan de vocale brouwsels die de halve finales overleefden. En het wemelde van de naveldiepe decolletés. Dus het risico dat ze die jurk toch aan zou trekken, kan ook geen beletsel geweest zijn. Of toch?
Een meid zo lekker dat ik er wel 364 dagen per jaar mee zou kunnen coïteren (kerstavond blijft heilig voor mij), kwam op in een speelpoezenpakje dat letterlijk nauwelijks iets om het lijf had.
Wat je op je 20ste een oud wijf vindt, is op je 51ste een lekker jong ding. Zo gaat dat in het leven. Maar mannen blijven mannen. Dus zolang de testosteron aanwezig is, zullen ze elke vrouw toch bekijken met die ene gedachte in het achterhoofd: jeweetwel. In aflevering 3 van de rubriek ‘Generatieconflict’ bespreken […]
