Bron: Mauritsvink – WIkiMedia
Morele verontwaardiging viert weer eens hoogtij in ons brave landje. Neem nu de aanslag van afgelopen week, toen twee criminele types met een brandende bestelauto tegen de gevel van het Telegraaf-pand aan kleunden.
Daar was het dan: de Morele Verontwaardiging. Ministers, Kamerleden en BN’ers riepen om het hardst dat dit een aanslag was op De Persvrijheid, ja zelfs op De Democratie. Want Morele Verontwaardiging gaat altijd gepaard met Grote Woorden.
De Telegraaf is natuurlijk de drama-queen van de Nederlandse pers en ziet kans om van elke mug een olifant te maken. Kun je nagaan hoe ze dan uitpakken als ze zelf een keer het onderwerp zijn. Dus stond hoofdredacteur Paul Jansen nog dezelfde ochtend voor de camera stoer diezelfde Grote Woorden te gebruiken, en te verkondigen dat zijn redactie zich niet liet intimideren.
TOMMY
Maar toen was daar ineens Tommy Wieringa. Ook iemand die schrijft, maar geen journalist. Toevallig trad hij op bij een congres van burgemeesters, en toevallig werd hem door dagvoorzitter Twan Huys gevraagd wat hij vond van de aanslag op de Telegraaf. Op dat moment maakte Wieringa De Grap. Hij zei simpelweg: “Dat werd tijd.”
Voor de goede orde: iedereen heeft direct begrepen dat dit een grapje was. Zelfs bij de Telegraaf begrepen ze dat.
Waarom Wieringa die grap maakte? Misschien paste het gewoon in de dynamiek van dat congres op dat moment. Of misschien wilde hij alle ophef over die aanslag een beetje relativeren.
Hoe dan ook bracht De Grap verlichting in de zaal, dus iedereen lachte van harte mee.
Twan Huys ook.
TALKSHOW
En nu is Twan het bokje. Want ja, de congresgangers waren anonieme burgemeesters, Tommy Wieringa is als schrijver en nar ongrijpbaar, dus de Morele Verontwaardiging richt zich op Twan Huys.
De Bekende Nederlanders staan al in de rij om zich af te melden voor Huys’ nieuwe talkshow bij RTL.
De redactie van de Telegraaf heeft intussen Huys weer minzaam in genade aangenomen, maar intussen is het kwaad al geschied. De Morele Verontwaardiging heeft de overhand gekregen en er wordt ons allemaal voorgeschreven wat we moeten vinden en hoe we moeten denken.
Weet je wat een aanslag op de democratie is? Dat we geen grappen meer mogen maken over een aanslag op een krant.
En weet je wat een aanslag is op de persvrijheid? Dat een journalist niet meer om zo’n grap mag lachen.
.jpg){kind=link}
De grootste grap is natuurlijk dat Paul Jansen c.s. om het hardst roepen dat je nix meer mag zeggen in dit land.
De actie aan de voordeur van de Telegraaf is hoe dan ook een heel fout gebeuren. het maakt mijns inziens niet uit of je het wel of niet eens bent met de berichtgeving die decTelegraaf voert. Om dan een grap te maken over wat ej echt wel als crimineel en aanval kunt betitelen id “not done” en bijzonder smakeloos. Ook lekker meelachen of te applaudisseren is een blijk van normvervaging. Na het verkeerde interview van Hollededer ben ik nu echt wel helemaal klaar met Twan Huijs. Kwaliteit is kenbaar in de beperking, maar dat beseft Huis zich niet, dus ongeschikt voor een behoorlijke behandeling van nieuwsfeiten.
Spreken van normvervaging bij anderen is volgens mij ook normvervaging. Ik vond het een goede grap en Paul Jansen voelde dondersgoed aan waarom de zaal lachte. Dat deed zeer!
Wieringa was gewoon scherp. Wat Freek hierboven al zegt: in de dynamiek van het gesprek en de sfeer in de zaal was hij heel ad rem. Meer een reflex dan een ingestudeerd grapje.
Niks aan de hand. Ik word doodziek van al die korte teentjes, de bombastische ernst waarin alles besproken moet worden. Dat Wieringa zich nog maar vaak mag “verspreken”.