Bron: Pixabay.com
Hoe mannen naar de wc gaan is van een heel andere orde als hoe vrouwen dat doen. Er gelden op mannentoiletten in publieke gelegenheden bepaalde codes die elders niet gelden.
Neem het urinoir. Hoe groter het etablissement waar je je bevindt, hoe groter het urinoir. Meestal is dat een rits van lage, witte stukken sanitair, vaak van elkaar gescheiden door een tussenschotje. Soms, zoals op festivals, is het gewoon een hele lange goot waar je als man in staat te zeiken. Vaak met een plankje op smoelhoogte om je drankje op te parkeren. Waar vrouwen vaak met zijn tweeën tegelijk naar de wc gaan, is toiletteren bij mannen pas echt een sociale aangelegenheid. We zitten tenslotte niet opgesloten in een eigen hokje, maar staan gedurende een minuut of twee naast een bekende of onbekende. Op zulke momenten wordt er of niks, of wat smalltalk gelul uitgewisseld. Een wederzijdse bevestiging in de trant van ‘Oef… dat lucht op’ komt ook vaak voor.
Sommige mannen houden hun kaken stijf op elkaar. Zij focussen zich vooral op het plassen. Als ze zwijgend voor zich uit kijken, wil het meestal niet zo lukken. Er zijn tenslotte veel mannen die niet kunnen als er iemand naast hen staat. Teveel spanning. Dat zijn de mannen die eerst een keer nonchalant in de pot spugen of alvast een keer doortrekken. Die met de kin omhoog een eind in de verte trachten te turen, maar hun blik daarbij zien stukslaan op keramiek, graffiti of een willekeurig postertje.
Omdat mannen elkaar daarin ook willen ontzien, komen ze elkaar tegemoet met bepaalde codes. Zo ga je nooit direct naast iemand staan, maar laat je daar een urinoir tussen. Zo gun je elkaar wat privacy en sta je niet in elkaars comfort zone te pissen.
Als je een scheet moet laten, dan moet je een scheet laten. We zeiden het al eerder: we gaan niet schijnheilig staan doen door een ruft te maskeren. Je bevindt je tenslotte op het toilet en als je daar al niet hardop uit je bips mag toeteren, waar dan wel?
Mochten we op het toilet een bekende tegenkomen, dan worden er in principe geen handen geschud. Wel schudden we er wat anders: onze beste, doch grillige kameraad, de piemel. Dat schudden is een noodzakelijk kwaad om de laatste druppels kwijt te raken. Echte bikkels slaan deze er trouwens hardhandig af tegen de rand van het urinoir. Dat verklaart een incidentele blauwe plek op ‘s mans penis – zij het af en toe.
Na het plassen, handen wassen. Daarna zijn we klaar. Ook al plassen we niet over onze hand en al helemaal niet over onze piemel, het is nu eenmaal beschaafd om met schone handen terug in de beschaving te treden. Kunnen we daar weer zonder scrupules in het bakje nootjes graaien.
Vooral dat handen wassen vind ik geweldig!