Alles wat ik tegenwoordig van tennis meekrijg, staat buiten het sportkatern. De sport zelf vind ik al jaren veel te saai. Het gedoetje rond Serena Williams is dan ook van harte welkom. Alleen maar goed voor de sport, lijkt me.
Mijn favoriete speler is al jaren Andy Murray. Ooit omschreven in een Engelse krant als iemand met het imago van een onopgemaakt bed. Een verademing na die andere Brit, ideale schoonzoon Tim Henman.
Het is een beetje zoals het verwijzen naar rugby als mensen het over dubieus voetbalgedrag hebben. “Daar haal je het niet in je hoofd om de scheids tegen te spreken.” Klinkt saai, denk ik direct. Er is dus geen enkele ingang voor het uiten van zeer menselijke negatieve emoties. Rugby lijkt me in de kern een toffe sport, maar ik hoor over te weinig gedoe om het echt te gaan volgen. Net tennis ergens.
Bron: Pixabay.com
VAR
Wat dat betreft maak ik me zorgen om de video refs in het voetbal. Erg correct. Veel te eerlijk. Ronaldo en Suarez zullen op den duur het Schwalbes maken wel laten, het levert te weinig op nu. Sterker nog, als hun bedrog in de herhaling zichtbaar is, werkt het in hun nadeel.
Iedereen zal zich noodgedwongen gaan gedragen. Tweeëntwintig Tim Henmans. Lucky Luke zonder Daltons. Gelukkig is er nog wielrennen.
