Eigen foto GVE
Onze hond bakent haar territorium af.
Elke keer als ik haar uit laat, druppelt ze wat urine op strategisch bepaalde punten van het vaste rondje. Opdat iedere andere hond weet dat Nala daar wandelen mag.
Maar niet alleen de hond doet aan territorium afbakenen.
Mijn kinderen kunnen er ook wat van.
Ik ben niet zo’n poetser.
Oké, ik veeg de vloer, haal een doekje over de kookplaat en ik gooi de wasmachine weleens aan. Allemaal op zijn “man’s”, dus louter datgene wat zichtbaar is poets ik.
Behalve het toilet.
Het toilet maak ik extreem schoon.
Ik “Vim” het porselein, ik schrob de bril tot het glimt van de anti-bacterie-prut en ik maak de boel af met een puike druipsteengrot-imitatie van WC-Eend.
Vervolgens zet ik overal geurdingen neer, ik stop zo’n vierkant plastic ding in de stortbak zodat het spoelwater blauw wordt en ik dweil verbeten elke potentiële urinedruppel van de tegelvloer.
Zeker een kwartier ben ik bezig met het poetsen van het kleine kamertje.
Voldaan was ik mijn handen vier keer en ik dartel naar het koffiezetapparaat. Wetende dat de wc-eend minstens een kwartiertje moet inwerken, net zoals het blauwmaakspul in de stortbak.
Maar nog geen minuut later kakt mijn zoon de pot bruin.
Drie keer doortrekken heeft geen resultaat en uit desinteresse loopt meneer daarom maar terug naar zijn slaapkamer. “Joetjoeben.”
En ik kan weer opnieuw beginnen.
Het is een territorium dingetje.
Een drift. Vermoed ik.
Het toilet riekt na mijn gedane arbeid niet meer naar “van Eekelen”, maar naar een gelukkig EO-gezin waarvan Moeder de Vrouw iedere vijf minuten huppelend met een busje lavendel door het huis spuit.
En dat klopt niet. Ons gezin riekt niet naar lavendel. Maar naar verteerde shoarma.
Dus moet het territorium bescheten worden.
Niet alleen mijn zoon heeft deze behoefte in zich.
Als ik een kwartier later het toilet weer heerlijk naar de Strabrechtse Heide laat ruiken bedenkt mijn dochter dat het wel tof is om een dagje goed diarree te doen.
Of ikzelf moet na de noeste arbeid nóg een keer een halve kilo ontspanning uiten.
Het is, kortom, niet te doen; ons toilet meer dan 5 minuten brandschoon houden.
Waarom doe ik die schijtklus eigenlijk nog?
Buikpijn van t lachen. Geweldig!
En nu ga ik …..