Fwiieeet-fjiieewww! floot de man scherp naar een mooie vrouw die hij zag. Zijn goedbedoelde uiting werd beantwoord met een ferme middelvinger en een boos gezicht. Is fluiten naar vrouwen onbeleefd? Tja, als je op de bouw op een steiger staat en met een bezweet hoofd naar alles fluit dat voorbij paradeert en borsten heeft, zal dat niet altijd in dank worden afgenomen. Wanneer je met wat hangjongeren op een scooter zit eveneens. Eigenlijk is fluiten naar een mooie vrouw tegenwoordig helemaal uit den boze.
In Rotterdam is nafluiten, sissen, naroepen, achternalopen en schunnige opmerkingen maken zelfs verboden: daar wordt straatintimidatie inmiddels aangepakt. Wie toch mensen op straat verbaal lastigvalt en daarop gepakt wordt, kan een boete tot wel € 4100 krijgen, of in het ergste geval zelfs drie maanden in de cel zitten.
Nafluiten is tegenwoordig dus not done. Waarbij ik me overigens niet eens kan herinneren dat er een tijd was wanneer dat wel door vrouwen werd geapprecieerd. Toch is er – oh, grinnik – een manier waarbij het kan én mag. Sterker nog, je zou je vereerd moeten voelen wanneer iemand in het Sylbo Gomera’s naar je fluit. Of roept, want het Sylbo Gomera is een taal. Een fluittaal welteverstaan, afkomstig van de Canarische Eilanden.
Verwacht daarbij geen klassieke fwiet-fwiew, maar een complex klankenspel met harde en zachte, lange en korte en hoge en lage tonen. Opgeteld kunnen ze hele gesprekken weergeven.
Wie legit wil worden nagefloten op een zonovergoten Spaans eiland, moet overigens niet te lang wachten. De taal is aan het uitsterven en wordt ondanks verwoede pogingen om jongeren weer aan de fluit te krijgen enkel nog nog oudere mannen beheerst. Maar of je daar door wil worden nagefloten…