Bron: Pixabay
Vijf ziekenhuizen failliet, zorg wordt afgebouwd, UWV komt langs voor de uitkeringen, uitzendbureaus trekken hun tijdelijke personeel terug. Geen kraamzorg meer, spoedeisende hulp weg, patiënten in onzekerheid.
Allemaal dankzij de bejubelde privatisering. Streep door het Staatstoezicht. Laat de Markt vooral zijn werk doen.
Dus heeft een ziekenhuis tegenwoordig een eigenaar, een businessmodel en managementlagen. Er worden zaken gedaan. Er moet geld verdiend en het liefst veel geld en ook snel als het kan.
Zoals indertijd de uroloog, tijdens het 10-minuten-consult à 150 euro, aan mijn doodzieke vader vroeg, toen die een aantal afspraken niet nagekomen was: ‘Ik dacht dat we geen zaken meer deden’.
ZAKEN!
En nu zijn de zaken op de fles en trekt het kapitaal zich terug – of dekt zijn schulden in met een slimme doorstart waarvoor de voorbereidingen al tijden geleden zijn begonnen.
En waarvan de kosten wel weer bij de premie en/of belastingbetaler terecht zullen komen, terwijl hedgefonds Huppelepup of één of andere hyperactieve ondernemer (die nog zoveel plannen had) met de handen in de lucht zitten.
Nooit gedacht dat overbelast vast personeel er de brui aan zou geven en zich als (veel duurdere) ZZP’er zou melden. Afknijpen en Boem(!)… was dat een boemerang?
Het ziekenhuis is er voor patiënten… of is het andersom?
(Net zo verwarrend als die vermaledijde wintertijd, voor of achteruit? Laat Peter Heerschop dat nou nog eens duidelijk uitleggen.)
