Karamel zeezout is het nieuwe hip.
Producenten van levensmiddelen struikelen over elkaar heen om elk standaard product van een kruimige laag Karamel zeezout te voorzien, in de hoop een dikke omzet te genereren.
Maar ik voorspel een sneue toekomst voor deze te kekke smaakbeleving.
Toen ene Tony Chocolonely een dikke brok chocolade met deze smaak op de markt bracht, was ik direct verkocht.
Ik smikkelde pardoes drie repen naar binnen. Het was een culinair orgasme in mijn vochtige mond.
Niet veel later zag ik in de ijssalon de bevroren versie liggen. Per direct kocht ik een puike bol van het goedje, voorzien van een flinke klodder slagroom.
Mijn leven was compleet. Ik kon vredig sterven.
Bron: Wikimedia.
Foto: Alf van Beem
Maar sindsdien zie ik overal producten liggen, overgoten met Karamel zeezout.
Zelfs de traditionele stroopwafel is inmiddels voorzien van de zoutige smurrie. “Tedju,” dacht ik, in slecht Nederlands, “Karamel zeezout is het nieuwe Buisman.”
Voor de mensen die geen mensen kennen die de oorlog hebben meegemaakt; Buisman is een soort koffiestroop. Gebrande suiker.
Het goedje werd in het filter bij de koffie gedaan en het genereerde een smaaksensatie waar je papillen een straf dansje op deden.
Tout Nederland was aan de Buisman.
Maar naarmate de jaren verstreken verdween Buisman naar de achtergrond.
Nieuwe gezinnen wilden helegaar geen koffie die naar bejaarden smaakte. Zij wilden een stoere bak zwarte drab, met een dikke laag opgeklopte melk er bovenop.
Buisman verloor terrein.
Nog steeds is Buisman verkrijgbaar. Gewoon in elke willekeurige supermarkt. Ergens in een schap waar chauffeurs van rollators en minder valide autootjes makkelijk bij kunnen. Want de jonge garde laat de gebrande suiker lekker links liggen.
Tenzij deze garde in het bezit is van een “oude ziel”. Maar dat soort mensen eet ook “vergeten groenten”, en meer van dat soort dingen die niet voor niets vergeten zijn.
Ik voorspel eenzelfde toekomst voor Karamel zeezout.
Over een aantal decennia kan je deze smaak nog enkel kopen in de ouderwetse snoepwinkel van een Open Lucht Museum, of op het plein van de Efteling.
Lekker sabbelen op een nostalgisch brokje chocolade, terwijl je een kopje zwarte koffie drinkt.
